De middelbare scholen zijn sinds september weer open voor alle klassen. De scholieren zelf, keerden echter terug naar een schoolgebouw gevuld met alcoholgel, pijlen op vloeren en muren, open vensters en plexischermen. Daarbovenop kwam dan nog eens een algemene mondmaskerplicht. Vijf dagen per week, acht uur per dag. Hoe vertaalt zich dat op een semester tijd? In zo’n 70 mondmaskers is het antwoord.
Mijn zus Lobke zit in haar laatste jaar secundair onderwijs. Ze loopt nog steeds nijdig door haar afgelaste schoolreis van vorig jaar als ze te horen krijgt dat het er waarschijnlijk voor dit jaar ook niet in zit. Het is nochtans haar laatste jaar. Een jaar in mineur, zoals de klas die voor haar afstudeerde. Geen laatstejaarsreis, geen 100 dagen, geen proclamatie.
Wat haar, en mijn moeder die tevens leerkracht is, het meest van al stoort is het verplicht en constant dragen van een mondmasker. Haar concentratie lijdt er niet enkel onder, het zorgt ook voor bijzonder veel frustratie op school aangezien de leerlingen het enkel in de klas hoeven te dragen en daarbuiten niet. Het masker mag af tijdens de speeltijd en tijdens sport. “Wat is dan het nut?”, vraagt ze zich wel meermaals luidop af.
Met deze foto wou ik tonen en duidelijk maken hoe mijn zus haar voorlaatste semester secundair onderwijs heeft moeten doorbrengen. Namelijk met een berg mondmaskers.
Ééntje per dag, vijf dagen per week, veertien weken lang. Zeventig mondmaskers in totaal. Op de foto heb ik er 55 uitgebeeld, dat was de hoeveelheid die ik in huis had. De foto is bewerkt in Lightroom en Photoshop. Fotomanipulatie kwam er niet aan te pas.
De auteur
