Het Sint-Andreaslyceum Sint-Kruis in Brugge heeft sinds dit schooljaar een bijzondere collega: een hond die bijdraagt aan de mentale gezondheid van de leerlingen. De schoolhond biedt ondersteuning bij moeilijke gesprekken met zorgleerkrachten en brengt ontspanning tijdens de pauzes. De leerlingen en leerkrachten waarderen de positieve effecten van hun viervoetige vriend en zijn enthousiast over zijn aanwezigheid.
De Australische labradoodle Dommel, die net een jaar oud is, speelt een belangrijke rol op het Sint-Andreaslyceum Sint-Kruis. Het vriendelijke en sociale karakter van het ras maakt hem uitermate geschikt om de leerlingen mentaal te helpen. Dommel is er bijvoorbeeld tijdens gesprekken met zorgleerkrachten om de sfeer losser te maken. “Bij een gesprek met een leerlingenbegeleider is Dommel erbij en dat helpt me om te ontspannen”, vertelt R.V. (13) die op de school zit. Uit een onderzoek van de American Psychological Association blijkt dat de aanwezigheid en het aaien van honden mensen ook effectief meer doen ontspannen. Dommel biedt bovendien de ultieme bezigheid tijdens de pauzes omdat de leerlingen met hem mogen spelen, hem mogen aaien en koekjes geven.
Ik zie een glimlach door de school als ik met Dommel rondwandel.
An Vanhilderson, baasje van Dommel en leerkracht op het Sint-Andreaslyceum Sint-Kruis
De viervoeter is sinds november officieel een schoolhond en lijkt helemaal zijn plek te hebben gevonden. “Als we toekomen op school is hij enorm enthousiast,” vertelt An Vanhilderson (52), opvoedster en fysicaleerkracht op school, maar ook het baasje van Dommel. “Na de vakantie springt en blaft hij, helemaal klaar om mee te gaan naar school”, zegt An. De schoolhond volgt een vast schema. Hij is twee volledige dagen per week op school en soms ook een woensdagvoormiddag. Tijdens de lessen rust hij in zijn mandje in het secretariaat of in de zorgklas. In de pauzes mag hij loslopen op het groene domein van de school, waar hij met leerlingen speelt. “Ik zie een glimlach door de school als ik met hem rondwandel,” aldus Vanhilderson.
Hond als hulp bij allerlei problemen
Dommel is een waardevolle toevoeging aan de zorgstructuur van de school. Leerlingen die het moeilijk hebben, kunnen met hem gaan wandelen. Dommel is bovendien al voor veel problemen een oplossing geweest. Vanhilderson vertelt over een jongen die de school door een mogelijks psychisch probleem niet durft te betreden. “We hebben afgesproken dat Dommel hem aan de schoolpoort zou opwachten en soms stapt hij door de hond dan toch de school binnen”, vertelt Vanhilderson. Vooral voor eerstejaars is hij een troost. In het begin van het schooljaar lopen zij vaak alleen en weten ze niet wat te doen in de pauzes. Vanhilderson reikt de leiband dan aan hen aan en zo hebben ze iets om zich mee bezig te houden.
Een succes met uitdagingen
Hoewel Dommel enorm geliefd is bij de meeste leerlingen en leerkrachten, zijn er ook uitdagingen. Als jonge hond zit hij nog vol energie en heeft hij af en toe streken. Bovendien zijn er enkele mensen die minder enthousiast zijn. “Een collega schreef een brief naar de directeur, omdat ze geen fan was van honden,” vertelt Vanhilderson. Toch vond de directeur dat geen reden om het project stop te zetten. Dommel is altijd aan de leiband en ieders grenzen worden gerespecteerd.
Vanhilderson benadrukt dat het project alleen werkt dankzij een open-minded directie en duidelijke afspraken. Voor andere scholen zou een schoolhond volgens haar zeker een goed idee kunnen zijn, mits er structuur en ruimte voor de hond is. De aanwezigheid van Dommel op school wordt al als waardevol ervaren, zelfs als hij alleen maar in de zorgklas ligt.
