Tiny Claeys (47) is opnieuw gepassioneerd en creatief bezig met haar beroep. Na twintig jaar zelfstandig architecte te zijn, volgde ze verschillende cursussen voor loopbaanbegeleiding, jongerencoaching, stress en burn-outbegeleiding… De verandering was een groot risico maar nu heeft ze haar eigen praktijk ‘Peppertalk’. “Het was moeilijk om de controle los te laten.”
Als architecte was Tiny Claeys de voorbije vijf jaar op automatische piloot aan het draaien waardoor ze voor enkele problemen kwam te staan: “Ik wil graag creatief bezig zijn in mijn beroep maar dat kon ik de voorbije jaren niet meer. De wetgevingen om huizen te bouwen werden strenger en ik kon van een huis geen thuis meer maken. Ik verloor mijn goesting die ik in het begin van mijn carrière had.” Haar motivatie zakte jaar na jaar. Ze leefde in een tunnelvisie omdat ze dacht niets anders te kunnen dan architecte zijn. De zorgen stapelden zich op en behalve zijzelf begonnen ook haar gezinsleden zich zorgen te maken over haar toekomst. “Ik heb nooit aan mijn partner en kinderen durven zeggen dat ik mijn beroep niet meer leuk vond. Dat gebeurde wel in het voorjaar van 2014. We zaten samen aan tafel te eten toen ik mijn hart luchtte: “Mocht ik kunnen, ik stop met werken en ik gooi mijn dossiers naar buiten in een grote container.”
Twee delen
Claeys had toen een zekere status bereikt en stond op de tabel van de Orde van Architecten maar had zich vaak afgevraagd: “Wie ben ik nu?” Ze besliste daarom loopbaanbegeleiding te volgen. “Tijdens die opleiding wist ik terug wat ik wou in het leven: creatief zijn. Het heeft een lange tijd geduurd voor ik dat besefte. De keuze om wiskunde te studeren in het secundair en later architectuur te volgen, heeft altijd mijn creativiteit onderdrukt.” Met haar creatieve geest heeft ze wel haar burn-out kunnen verwerken: “Door te tekenen, te boetseren en te schilderen na mijn werkuren als architecte heb ik mezelf teruggevonden en voelde ik zoveel meer vrijheid.”
Op een keer aan tafel luchtte ik mijn hart: ‘Mocht ik kunnen, ik gooi al mijn dossiers naar buiten’
Positieve houding
“Om mensen met een burn-out en stress te begeleiden, moet je stevig in je schoenen staan en hun verhalen van je kunnen afzetten. Daarom stuur ik hen eerst door naar een psychologe. Het laatste deel van het proces neem ik terug over. Daaruit haal ik veel energie.” De voormalige architect is nu gemotiveerd om elke dag te werken en staat door haar coaching positiever in het leven. “Vijf jaar geleden, toen ik nog werkte als architecte, was ik een andere persoon. Mijn eigen coachingstraject en mijn opleidingen losten mijn problemen op en hebben mij gemaakt tot wie ik nu ben: iemand met meer berusting en vertrouwen. Ik heb het gevoel dat ik alles aankan. Dat geeft mij vleugels.” Vroeger werd ze op de vingers getikt als er iets verkeerd getekend was. Ze moest alles onder controle hebben, terwijl ze nu de controle meer uit handen kan geven. “Elke coachee komt met een ander verhaal en daarop kan je nooit voorbereid zijn”, zegt ze. “Ik heb het gevoel dat ik veel controle heb losgelaten. Dat was niet gemakkelijk, want ik was een perfectioniste, en toen ik die controle moest loslaten, werd ik onzeker.”
Mijn creativiteit is altijd onderdrukt geweest
Communicatie
Elke dag praat Claeys met haar klanten en dat probeert ze op een goede en rustige manier te doen. Communicatie is voor haar ook belangrijk in haar gezin. “Er worden veel misverstanden vermeden door goed te communiceren. Mijn cursus NLP (neuroliguïstisch programmeren, red.) heeft een grote invloed gehad op mijn manier van communiceren. Dat is belangrijk geweest voor ons gezin omdat ik een zoon heb met ASS (autismespectrumstoornis, red.) bij wie communicatie essentieel is.” De band met haar zoon is erg sterk, maar dat geldt ook voor die met haar twee andere kinderen. “Ik heb meer geduld, begrip en aandacht voor wat ze willen. Ze moeten elk hun eigen weg gaan. Ik steun hen en probeer hun talenten naar boven te halen. Zo hoop ik dat ze echt heel gelukkig worden.”
Bert Van Kersschaever
[jetpack-related-posts]