Assisen Gent: “Dood Hanane was perfecte moord”

Een regelrechte “kwakkel”. Zo bestempelden de advocaten van de bugerlijke partijen op het assisenproces tegen Marc Van Overschelde het verhaal dat Hanane Jouami zelfmoord pleegde. “Waarom zou Hanane die zo veel van haar kinderen hield, voor de ogen van haar dochter en zonder afscheidsbrief zelfmoord plegen?” vroeg advocaat Sven Mary zich luidop af.

Op 28 april 2013 verdwijnt Veerle Criel (45) spoorloos. Haar vriend, apotheker Marc Van Overschelde (47), vertelt aan vrienden en familie dat Criel er even tussenuit is naar Parijs. Acht dagen later wordt haar lichaam ontdekt in het kanaal Gent-Brugge in Lovendegem. Van Overschelde bekent dat hij haar heeft vergiftigd en gewurgd. Na de dood van Criel beginnen de onderzoekers te twijfelen aan de zelfdoding van zijn eerste echtgenote, Hanane Jouami (34). De vrouw werd op 28 augustus 2009 vergiftigd aangetroffen op haar bed. Van Overschelde staat nu terecht voor de moord op Criel en hij wordt ook beschuldigd van de moord op Jouami.

De echte waarheid

Nadat alle kennissen, vrienden en familie hun zegje mochten doen, was het gisteren de beurt aan de advocaten van de burgerlijke partijen. Met dertien waren ze, en ze zijn over Van Overschelde heen gewalst. Advocaat Sven Mary, die de belangen van de familie van Hanane Jouami verdedigt, wond er alvast geen doekjes om.

Hij beschreef Jouami als iemand die zich niet liet doen, een joviale en temperamentvolle dame, een vat vol pit. Maar zeker niet iemand die suïcidaal was. “Waarom zou ze zich drie keer vrijwillig laten opnemen in de psychiatrie als ze daarna zelfmoord zou plegen? Iemand die zich laat opnemen, wil genezen en Hanane wilde dat zeker. Voor haar kinderen. Want die zag ze zo graag. Die liefde voor haar kinderen is haar voor een deel fataal geworden, want het is de enige reden waarom ze het zo lang bij Van Overschelde heeft uitgehouden.”

Giftige appel

Mary vergeleek het huwelijk van Van Overschelde en Hanane Jouami met het verhaal van Sneeuwwitje. Het verhaal dat iedereen wel kent: de boze stiefmoeder en de vergiftigde appel. “Sneeuwwitje heeft die giftige appel gekregen van een vertrouwenspersoon, iemand tegen wie ze geen argwaan koesterde.”

“Liefde voor haar kinderen is Hanane fataal geworden.”

Advocaat Sven Mary

Op die fatale dag in 2009 was Hanane bezig met huishoudelijke taken toen ze zoals elke morgen haar dagelijkse dosis pillen met wat water inslikte. Na enkele minuten viel ze voor de ogen van haar dochtertje steil achterover. “Ik kan u zeggen dat Hanane de inhoud van die pillen, die barbituraten, dat vergif, niet vrijwillig tot zich heeft genomen. Ze kreeg die toegestopt door Van Overschelde, een persoon tegen wie ze geen argwaan koesterde.”

Perfecte moord

Hans Rieder, advocaat van de familie Jouami, had het over de perfecte moord toen hij sprak over de dood van Hanane. “Als Van Overschelde Veerle Criel niet had vermoord, dan had hij hier nu ook niet voor assisen gezeten. Want dan was zijn perfecte moord op zijn eerste echtgenote nooit aan het licht gekomen. Ik moet het hem nageven: het was de perfecte moord. Maar hij voelde zich gesterkt door zijn triomf en dacht dat hij er wel een tweede keer mee zou weg komen.” Daar heeft Van Overschelde zich serieus in mispakt.

“Bij een negatieve uitspraak op de schuldvraag voor de moord op Hanane, zal er een applaus klinken in het hoofd van Van Overschelde en zo’n overwinning verdient hij niet”, besloot Rieder.
Na zijn pleidooi, vonden de overige advocaten van de burgerlijke partijen dat het welletjes was geweest en besloten ze niet meer te pleiten. “De advocaten en de familie Jouami zijn van mening dat de pleidooien van meester Rieder en meester Mary veel indruk gemaakt hebben en dat alles al aan bod is gekomen”, deelde voorzitter Bart Meganck de zaal mee.

Vandaag is het de beurt aan het openbaar ministerie en de verdediging. Woensdag valt dan het doek.

Verena Van Meirhaeghe

IMG_20151002_100624De derdejaarsstudenten journalistiek volgden een zitting tijdens het assisenproces tegen apotheker Marc Van Overschelde. Voor het keuzevak ‘gerechtsjournalistiek’ schreven ze hun verslag.