Toen ik in oktober de eerste briefing voor het vak SelfLAB Online I kreeg, werd ik heel onzeker. Het was nu echt begonnen, mijn journalistieke opleiding. Ik had geen flauw idee wat er van mij werd verwacht. ‘Doe iets en kom uit je comfortzone’, was de baseline van het vak. Ik ben meestal de persoon die langs de zijlijn staat te kijken vooraleer ik zelf iets probeer. Voordat ik een beslissing maak, vraag ik minstens drie verschillende opinies en het wildste dat ik ooit deed, was meer dan 5 cm haar laten knippen. Je snapt het dus wel: I love my comfortzone.
Al snel kwam er een eerste coachingsgesprek. Mijn coach gedurende dit jaar was Gert-Jan van Egdom. Ik was heel nerveus en onzeker voor die eerste ontmoeting. Wat moest ik daar gaan vertellen? Ik beschikte niet over vijf verschillende talenten, ik was nooit ergens de beste in en mijn zelfvertrouwen stond op een laag pitje. Ik wilde ook niet iets tegen mijn zin gaan doen want dat zou ik niet kunnen volhouden. Dat eerste coachingsgesprek was voor mij dus meer dan welkom.
Eeuwige droom
Toen ik na dat eerste gesprek buiten kwam, was iedereen benieuwd naar wat ik zou gaan doen voor SelfLAB online. ‘Ik weet het nog niet zo goed’, antwoordde ik steeds weer opnieuw. In werkelijkheid wist ik het wel maar ik was te bang om het te vertellen. Ik was vooral bang voor de reacties en had geen zin om telkens weer te moeten uitleggen waarom ik net voor dit project had gekozen.
Ik zou een boek schrijven. Althans, dat was de bedoeling. Meneer van Egdom voelde al snel aan dat dit de weg was die ik moest inslaan. Sneller dan ikzelf. Het duurde een tijdje voordat ik het allemaal kon bevatten. Ik was namelijk al jaren bezig met het schrijven van een eigen boek. Ik was echt nooit tevreden over mijn werk dus liet ik het telkens voor wat het was. Meer dan ooit besefte ik dat dit eens kans was die ik niet mocht laten schieten. Dit was ideaal. Ik zou het schrijven kunnen combineren met mijn studie. Ik kon gebruik maken van de expertise van mensen bij Idea Factory. Kortom, dit was eigenlijk waar ik al lang op zat te wachten.
Confronterend
Sinds oktober ben ik bezig geweest met allerlei initiatieven. Zo volgde ik een cursus ‘Hoe schrijf ik een bestseller’, ging ik praten met verschillende mensen die ervaring hebben met fictie en maakte ik een audiodagboek als vorm van zelfreflectie. Het is een echte zoektocht geweest. Ik moest constant balanceren tussen wat ik kan en wat niet. Tijdens dit proces kwam ik mijzelf meermaals tegen. Dat is zo cliché maar het is de waarheid. Schrijven is blootgeven en dat is niet altijd even makkelijk. Ik voel dat ik gegroeid ben als persoon én als schrijfster. Daarom kijk ik erg uit naar de komende jaren waarin ik mijn werk zal proberen verder zetten. Een paar maand geleden had ik nooit durven dromen dat ik eindelijk in staat zou zijn dit project op gang te krijgen. Vandaag geloof ik in een vernieuwend en uitdagend resultaat.
De auteur
