GENT – “Het gaat niet altijd om het winnen of het lopen, maar ook om de gezelligheid”, vertelde Cedric Verbelen. 26 april 2017 was het de 34ste editie van de 12-urenloop op het Sint-Pietersplein. Hierbij liepen de 20 studentenverenigingen van de universiteit Gent om ter meeste kilometers.
15:45. De weg naar het Sint-Pietersplein gaat bergop. Over de kasseien. Stilaan kan je de muziek beginnen horen en de kreten in de verte doen vermoeden dat de goesting erin zit. De zon schijnt, al is het wel nog frisjes. Eenmaal je bovenaan bent aangekomen, komen de lopers in zicht. Als je naast de hekken wandelt, merk je pas hoe snel sommige deelnemers voorbijlopen. Gekleed in rode en blauwe hesjes en de kleuren van hun studentenvereniging op de wang. “Komaan VTK!”, klinkt vanop een brug die over het parcours is gezet. Twee meisjes met een groen-witte sjerp staan luidkeels te supporteren voor hun vereniging. Al zwaaiend met pompons in de teamkleuren en al trommelend moedigen ze hun lopers aan.
Aan de andere kant van de brug kom je terecht op het plein waar alle fakbars staan. Elke vereniging heeft zijn ‘tent’ zo leuk mogelijk aangekleed. Zo heeft het HILOK een cocktailbar met beachparty thema, ligzetels en een opblaasbaar zwembadje. Terwijl het VPPK eerder kiest voor een Aziatische invulling met twee grote gouden leeuwen aan de ingang van hun tent. Helemaal vooraan op het plein staat een podium met daarachter een stelling. Bovenaan in de stelling staat een dj-set die voor leuke deuntjes zorgt. Ook de supporters zitten niet stil. Enkelen nemen deel aan de gymnastieksessie die georganiseerd wordt door ‘Boom’, een entertainer die de ambiance er duidelijk weet in te houden. Barbecueën, sumoworstelen of gezellig relaxen met een pintje in de hand zijn enkele andere opvallende randactiviteiten.
Avondprogramma
17:00. “Ondertussen is het avondprogramma ingezet”, zegt Dario De Braeckeleer, crewlid van de 12-urenloop. Hieronder behoren onder andere de speciale looprondes, waarbij een afgevaardigde van elke vereniging zich moet kleden volgens een bepaald thema. Tijdens het rondwandelen komt er plots een halfnaakte student voorbij. Door de boxen weerklinkt: “De deelnemers voor de schaars geklede mannenronde mogen zich klaarzetten aan de start.” Dat verklaart veel. Er wordt nog snel even meegedeeld dat er niet al te veel te zien mag zijn, waarna het startschot met een luide knal weerklinkt.
Overal waar je kijkt, word je omringd door de kleuren blauw en geel van het HILOK. Hun supporters zijn in grote aantallen aanwezig en al van ver te horen. Als er van hen een loper over de streep komt, klinken de toeters en sirenes. Maar of ze ook dit jaar kunnen winnen, is nog af te wachten.
De tovenaarsronde wordt aangekondigd en alle verklede deelnemers begeven zich naar de start. Een tovenaarshoed gemaakt van bekers, een wit kleed met gaten erin of een prachtig aangekocht kleed, de ideeën zijn oneindig. Het startschot wordt gegeven. Alle tovenaars moeten met een stok tussen hun benen lopen, anders worden ze gediskwalificeerd. De eerste die over de finish komt is Cedric Verbelen, van het FaculteitenKonvent.
Cedric Verbelen, winnaar van de tovenaarsronde // Foto: Jelena Van Nuffel
“Het voelt goed om winnaar te zijn! Daarnet heb ik als man een derde plaats behaald in de prinsessenronde, waar ik stiekem wel fier op ben. Zoals elk jaar vind ik het een hele leuke sfeer. Zeker als het goed weer is. Het gaat niet altijd om het winnen of het lopen, maar ook om de gezelligheid. Mensen die samenkomen om een pintje te drinken, dat is ook belangrijk.”
Het wordt stilaan donkerder en het einde van de 12-urenloop komt dichterbij. Nog maar een kwartier te gaan voor de definitieve eindspurt.
Prijsuitreiking
21:00. Ondertussen zijn de lopers binnen en is de telling afgerond. Alle verenigingen verzamelen zich op het parcours. Ze stappen samen nog één laatste ronde. Begeleid door de studentenfanfare en fakkels die voor gezelligheid zorgen. Er wordt uit volle borst meegezongen met de klassiekers. Heel even is alle rivaliteit verdwenen.
10:00. Na de fakkeltocht begeeft iedereen zich naar het podium. Luid geroep en chaos overheerst tot er tot stilte wordt aangemaand. Het moment van de prijsuitreiking is gekomen. “Zoals gewoonlijk beginnen we met de derde plaats. Deze gaat naar… VLK!”, roepen de presentatoren tezamen door de microfoon. Een glanzende gouden beker wordt uitgedeeld aan het VLK, die duidelijk blij en trots zijn op hun prestatie. Daarna wordt de spanning verder opgebouwd. Het wordt muisstil op het daarnet chaotische plein. “En de winnaar is…”
De auteur
