Ondanks het gure weer in Wichelen, met een strakke wind, staan vele mensen de ploegenpresentatie te volgen van de GP Eco-Struct. Als alle ploegen gepasseerd zijn, gaat de ene naar de kasseistrook, een andere naar de bevoorradingszone in de hoop een drinkbus te bemachtigen en nog een andere naar de finish.
Na een voormiddag vol regen en een ploegenvoorstelling waarbij het soms wel, soms niet regent vertrekken om stipt drie uur 153 rensters. Zelfs rensters van Oekraïne, Canada en uit Nieuw-Zeeland hebben de weg gevonden naar Wichelen. De speaker heeft moeilijkheden om hun namen juist uit te spreken.
Na een kwartier opwarmen, vliegen de rensters erin. Ze rijden elf ronden, goed voor 123 km. De weergoden blijken de rensters goed gezind. Het is gestopt met regenen en de zon komt soms piepen door de wolken.
Mensen komen naar buiten, praten bij met de buren en lachen. Sommigen hebben zelfs hun tuintafel op hun oprit gezet en genieten, zoals het echte vips betaamt, van een glaasje cava of een glas Orval. Het zal hun worst wezen dat de Ronde van Italië vandaag begint en de terrassen heropenen.
Zodra de rode vlag passeert, veert iedereen recht. De rensters komen eraan. Seingevers nemen plaats in het midden van de weg met hun spiegelei, een verkeersbordje waarmee ze het verkeer mogen tegenhouden. In totaal zijn er zo’n 45 seingevers op de been. Ze staan al van een uur voor de wedstrijd klaar om het verkeer tegen te houden. Ook Reginald Greetham stond er. “Ik ken de rensters niet, maar we zijn hier in gezelschap en maken plezier. We moeten daarom niet alleen met seingevers zijn, ook met de politie is het plezierig”, zegt hij.
De seingevers genieten ook van de ijsjeskar die rondrijdt. Greetham roept naar zijn collega’s: “Ik moet geen ijsje hebben, want dat is slecht voor de cholesterol.” Zijn gezelschap bestelt wel een ijsje en ze eten het met plezier op.
Ondertussen raast het peloton voorbij, behalve één renster die ontsnapt is. Het is een Nederlandse die tot in de laatste ronde in de vuurlinie zal strijden. Een ronde later krijgt ze het gezelschap van een ploeggenote en nog een andere landgenote. De drie Nederlandse vrouwen rijden ruim twee uur voorop.
Een nieuwe passage van het peloton doet een groep wielertoeristen stoppen. Ze dollen met de agent die hen tegenhoudt: “De koers is van ons.” Waarop een andere renner reageert: “We zullen niet meerijden.” De agent maakt er hen attent op dat het vrouwen zijn, waarop dezelfde man antwoordt: “Dan gaan we wel mee.” De groep en ook de agent barsten in lachen uit. Als de groene vlag passeert en de rensters uit het zicht verdwenen zijn, vertrekken ze voorzichtig en zetten hun tocht verder.
Een ploeg heeft een man gepositioneerd op het parcours en roept naar de koploopsters hun voorsprong. Hij moedigt hen ook aan: “45 seconden, het gat wordt terug groter.” Waarna hij de straat induikt en op een ander punt de tijd opneemt.
In de bevoorradingszone rolt een drinkbus over de grond. Een kind raapt het op en toont het fier aan zijn ouders en aan iedereen die het zien wilt. Ze komen helemaal uit Bergen in Henegouwen. “Vandaag hebben we toch vijf, zes drinkbussen opgeraapt. En de volgende keer dat we naar de koers gaan zullen we er waarschijnlijk terug een aantal mee kunnen nemen”, zegt de vrouw. Haar man is verzorger bij Wallonie – Bruxelles. Tijdens ons gesprek ziet ze een renster van de ploeg passeren en moedigt haar aan.”
Wat verder, op de twee kasseistroken, ook de enige twee in gans de gemeente, rijden zowat alle rensters in het gootje. Slechts enkelingen wagen zich om over de kasseien te rijden. Soms wordt er ook geroepen en gevloekt als een renster een andere hindert. Toeschouwers verlopen voortdurend van de ene kasseistrook naar de andere om een aanmoediging aan hun favoriete renster te geven.
Aan de aankomstlijn speelt er muziek. De speaker onderbreekt vaak en haalt dan de sponsors en de situatie in de koers aan. Vervolgens klinkt de volgende schlager door de luidsprekers.
In de laatste ronde worden de koploopsters ingelopen. Een kleine groep sprint om de zege. De Nederlandse Lorena Wiebes is net als vorig jaar de beste. Ze sprint sneller dan haar Noorse ploegmate. Op de derde plaats staat een andere Nederlandse Amber van der Hulst, wiens ploeggenoten een hele dag in de aanval reden. Onder het oog van die ploegmaten beklimt ze het podium. De rensters op het podium worden ook overrompeld met tal van cadeaus. Een greep uit het assortiment: een mondmasker van de organisatie, een glas Kwaremont (voor de winnares zelfs een hele kuip), lokale groenten, een fles Rosmascava en ook gin. Wiebes kreeg ook een enorm stuk ham mee naar huis.
Ondanks de moeilijke omstandigheden door de coronamaatregelen kan de organisatie terugblikken op een zeer geslaagde editie 2021.
[jetpack-related-posts]