Walk a mile in my shoes. Het zou de titel kunnen zijn van een of andere tragische human interest reportage. Toch is het dat niet. Wel is het een leuk wandelinitiatief van de stad Gent. Die lanceerde deze zomer “Walk Local”: een verzameling van 15 wandelingen door Gent, telkens uitgestippeld door een bekende inwoner van de stad. Onze vrouw liet zich een dag op sleeptouw nemen door de beste tips van chef en food styliste Els Sirejacob. Ze werd aangenaam verrast.
Het Gravensteen, de Korenmarkt, de Sint-Baafskathedraal, .. het zijn maar enkele van de vele hotspots die Gent zo populair maken. Want wie Gent zegt, zegt ook toeristen. Maar die toeristen vinden door de huidige gezondheidscrisis de weg naar Gent niet meer. Om dit te compenseren, werd Walk Local geboren: een leuke manier om de stad te (her)ontdekken.
In de voetstappen van de locals
Altijd al willen weten waar Bazart-zanger Mathieu Terryn van zijn koffie nipt of welke interieurwinkels het designkoppel Muller Van Severen aanraadt? Bekende Gentenaars gidsen je langs parken en mooie steegjes naar hun favoriete adresjes. Op de website van Stad Gent vind je een overzicht terug met alle wandelingen én afdrukbare routebeschrijvingen. De wandelingen zijn maximaal 10 kilometer lang en bevatten meer dan genoeg stops om even uit te rusten. Soms zelfs wat te veel. De frontman van Bazart raadt maar liefst 11 horeca-adresjes aan! Maar goed, het blijven suggesties en als wandelaar beslis je zelf waar je halt houdt. Omdat ik een foodie ben, koos ik de wandeling van de Gentse chef Els Sirejacob uit.
Voorzichtig begin
De route zou zo’n 7 kilometer zijn en klinkt veelbelovend: “Een culinaire wandeling die alle zintuigen prikkelt.” Het is een grijze dag, maar de buienradar voorspelt geen regen: mijn gezelschap en ik zijn safe voor de komende 8 uur.
Beginnen doen we bij Bakkerij Himschoot, vlakbij het Sint-Pietersstation. De ideale plek voor dagjestoeristen om hun ontdekkingstocht door Gent te beginnen. Himschoot is met zijn 400 jaar de oudste bakkerij van de stad, en ook een echt begrip in het Gentse. De winkel – en de broden – zien er geweldig uit en voor we het beseffen staan we binnen. De keuze aan koffiekoeken en andere lekkernijen is enorm, maar die kunnen we jammer genoeg niet ter plaatse opeten. We hebben geen zin om al wandelend te eten en verlaten de winkel ietwat teleurgesteld.
Omdat we door de geur van versgebakken brood honger gekregen hebben, gaan we op zoek naar een plekje waar we wel een tafeltje vinden. Ver moeten we niet zoeken, aan de overkant van de straat zien we “Bodega”. Daar kan je terecht voor ontbijt, lunch, drinks en Spaanse tapas. In het prachtige art déco pand zit redelijk wat volk, maar we krijgen al snel een plaatsje aangeboden. Het voelt er krap, maar daar kunnen de plexiglazen schermen voor iets tussenzitten. Het zachtgekookt eitje en chocoladekoek smaken naar meer. We houden ons echter in, wetende dat we nog enkele lekkere adresjes zullen passeren.
Wonderlijke wereld
Volgende halte: boekhandel Limerick, op een steenworp van het station. We stappen er een wonderlijke wereld binnen. Het eerste deel van de winkel voelt een beetje clean aan, maar achteraan lijkt het wel alsof je in de privé-bibliotheek van een beroemd schrijver staat. Van boven tot onder staan de boeken netjes geordend in mooie houten kasten. Limerick is nog een échte old school boekhandel. Leuk extraatje: achteraan in de winkel vind je een kamertje met de collectie typemachines van de Nederlandse schrijver Willem Frederik Hermans. Ik ben normaal niet het type dat om 10u ’s morgens al in de boekhandel terug te vinden is, maar ik kom tot de constatering dat ik dat misschien meer zou moeten doen.
Vervolgens leidt het plan ons langs een befaamde slagerij maar aangezien we net gegeten hebben besluiten we om enkel te kijken en niet binnen te gaan. Ook het ijssalon dat daarna op de kaart aangeduid staat, laten we links liggen. Het zijn ons iets te veel eetmogelijkheden bij elkaar.
Kunst is altijd een goed idee
We vervolgen onze weg door het Citadelpark, op de kaart omschreven als een “groene parel van de stad”. Dat is het absoluut en het is fijn om langs daar richting centrum te wandelen. Het park is bij goed weer een trekpleister voor studenten, maar zonder Walk Local zouden de meeste dagjestoeristen er nooit passeren.
Doorheen het groen arriveren we probleemloos bij het S.M.A.K. Al 20 jaar is dit museum één van de grootste troeven van Gent. Dat het gebouw zo statig en imposant is, was me trouwens nooit eerder zó opgevallen. Bij eerdere bezoeken aan het museum, kwam ik niet vanuit het park. Vandaag dus wel en dan doemen het gebouw en de aangrenzende floraliënhal voor je op. Gent herontdekken, het kan dus echt.
Kunst is altijd een goed idee. We genieten dan ook alle drie enorm van het museumbezoek. Na een klein uurtje krijgen we honger en besluiten we naar de volgende stop te gaan. Normaal gezien zou dit De Superette zijn, de brasserie/bakkerij van Kobe Desramaults. Maar omdat we getriggerd worden door de woorden vegan gebak bij de omschrijving van koffiebar Madam Bakster, besluiten we daarheen te gaan. Het is deze keer wat langer wandelen, maar aangezien we het Muinkpark en het koning Albertpark passeren, is dat best aangenaam. Het plan leidt ons opnieuw niet langs een vertrouwde route, maar dat is fijn. We krijgen echt een leuke inkijk in Gent en haar wijken.
Koffie en boeken
Aangekomen bij Madam Bakster, bemachtigen we nog net het laatste tafeltje in het gezellige, roze interieur. De tip die op de website wordt meegegeven voor alle wandelingen – reserveer op voorhand – is dus niet ongegrond. De keuze aan thee en taart is overweldigend, maar ik ga uiteindelijk voor een ambitieus klinkende “Matcha-yoghurt taart”, die haar naam helemaal waard blijkt te zijn.
We besluiten vervolgens een laatste keer halt te houden aan de bekende boekhandel het Paard Van Troje, aan de Kouter. Het is een prachtige winkel die baadt in een hele huiselijke sfeer. De boeken staan hier, in tegenstelling tot Limerick, niet op genre of titel geordend. Ze staan wat rommelig in de kasten, maar dat geeft de hele winkel net dat tikkeltje meer. Helemaal leuk aan het Paard Van Troje is dat je niet alleen van boeken, maar daarnaast ook van een lekker kopje koffie kan genieten. Koffie en boeken, need I say more? Dit is de perfecte eindbestemming van onze wandelroute.
De wandeling van Sirejacob heeft nog vijf andere stops, maar die houden we voor later. We hebben een rijkgevulde dag achter de rug en voelen ons – zoals het cliché dat wil – moe, maar voldaan.
Het verdict
Ondanks het feit dat ik Gent al lang ken, was ik toch aangenaam verrast door deze, wat alternatieve wandeling. Ik stond eerst wat sceptsich tegenover het hele “herontdekken van je stad”- idee, maar ik moet toegeven dat het opzet echt geslaagd is. Je komt, zowel als Gentenaar als niet-Gentenaar, op plaatsen waar je normaliter niet zou passeren.
De wandelingen zijn niet te lang en best wel gevarieerd. Hoewel hier en daar de volgorde van de stops herbekeken zou kunnen worden. Eerst een bakkerij, vervolgens een slagerij en dan een ijssalon, ik blijf het een vreemde opeenvolging van haltes vinden. Maar goed, het zijn natuurlijk suggesties en je bent niet verplicht om bij elke stop halt te houden. Zo kies je zelf hoeveel geld je uitgeeft en hoelang je wandeling uiteindelijk duurt. Een aanrader voor al wie het binnenzitten beu is!