Het is nog maar november

Ik kan Home Alone van begin tot einde mee zeggen. En elk kerstfeest heb ik met precies dezelfde mensen precies hetzelfde gesprek. “Die moeder gooit dus per ongeluk dat ticket weg. Daarom vergeet ze hem”, zeg ik. Ongeloof bij mijn oudste nicht: “Hoe dan!? Een moeder vergeet haar kind toch niet zomaar?” Mijn neef: “Nee, maar anders was er geen film, dus …” Daar heeft hij een punt. Mama vindt het jammer dat het zo slecht is afgelopen met die acteur. “Hoe heet hij nu weer?” “Macaulay Culkin”, weet mijn zus. Het laatste nummer van Helmut Lotti’s kerstalbum bereikt het einde. Tijd voor de cd met kerstmuziek die mama jaren geleden spaarde bij de koffie.

Het is begin november; is het al tijd voor een Kerstfilm? Ik weet het niet. Halloween ligt nog in de wasmand. Toch komt de kersttrui al uit de kast want Netflix heeft me warm gemaakt voor een nieuwe film. The Holiday Calendar heet hij. Inderdaad, een kerstfilm.

Ons kerstfeest is gescript als een film. Van begin tot einde. In november beginnen de voorbereidingen. Om de drie jaar is het onze beurt. 2018 is van ons. Mama heeft allerlei ideeën voor een menu. Maar het zal wel weer steengrill worden. Mama vindt het handig. “Iedereen beslist zelf wat en hoeveel.” Het vlees komt van de beenhouwer om de hoek. “En de groentjes?” vraagt ze me. “Ik weet het niet. Zoals gewoonlijk?” Daar is ze het mee eens. Zo, beslist! De volgende stap is de gastenlijst. Mama wil weten of het vriendje van het jongste nichtje een uitnodiging moet krijgen. “Wacht maar even,” zeg ik, “het is nog maar november.” De uitnodigingen liggen al klaar, maar ze gaan pas in december de deur uit.

Het is tijd voor het deel in de film waar de alledaagse gebeurtenissen elkaar opvolgen in een snel tempo. Dat kan maar één ding betekenen: het drama komt eraan! Ik ben benieuwd wat er dit jaar zal gebeuren. Hebben we te veel vlees besteld, omdat het nieuwe vriendje van mijn jongste nichtje ‘toch geen match’ was? Of stel je voor dat de steengrill het laat afweten! Maar dat het goedkomt, staat vast. Op de ene manier of de andere. Zo gaat het in films ook. Op het einde zitten we allemaal rond de steengrill met het kerstalbum op de achtergrond. Nog even wachten nu. Want ja, het is nog maar november.