Tussen mens en dier kan er een hechte band ontstaan. Het verlies van een huisdier mag dus niet onderschat worden. Dat je in rouwperiode terechtkomt na het overlijden van je huisdier is dus heel normaal. Maar wat voor impact heeft dat verlies op het leven van zijn baasje?
Het rouwproces
Het rouwproces is voor iedereen anders. Het kan onderverdeeld worden in vier stadia: anticipatie, crisis, beproeving en acceptatie. Niet iedereen doorloopt deze stadia op dezelfde manier. De ene persoon doet er bijvoorbeeld langer over dan de andere. Soms lopen de stadia door elkaar heen.
Anticipatie
In dit stadium besef je dat je dier niet lang meer te leven heeft en daar heb je het moeilijk mee. Er treedt ontkenning op. Overcompensatie kan ook aanwezig zijn. Dan ga je jouw huisdier extra verwennen in de tijd die het dier nog rest. Dat stadium treedt nauwelijks op als je dier onverwachts sterft.
Crisis
Wanneer je dier net is overleden kan je intens verdriet, boosheid en ongeloof ervaren.
Beproeving
Het verlies van je huisdier kan een grote impact hebben op je dagelijks leven. Mogelijke verschijnselen zijn slapeloosheid en een verminderde eetlust. Sommige mensen belanden in een depressie.
Acceptatie
In het laatste stadium wordt de verwerking afgerond. Je kan herinneringen ophalen en over je huisdier praten, terwijl de pijn minder wordt. De meeste baasjes hebben het verlies een plaats kunnen geven en staan opnieuw open voor een nieuw huisdier.
Infografiek
Loading…
Verlieservaringen
Het huisdier van Janne Hoozee is enkele maanden geleden overleden. Beluister haar verhaal.
De 18-jarige studente Marthe Van de Weghe is haar hond verloren. Beluister hier hoe zij daarmee omging.
De visie van een psycholoog over de verlieservaringen
Het feit dat Janne geen tijd had om te rouwen kan psycholoog Vincent Ronse De Craene verklaren. “Als mens kunnen we heel wilskrachtig zijn en bepaalde gevoelens even opzijzetten omdat er iets anders op de voorgrond staat. Janne wil hoogstwaarschijnlijk haar verlies nog niet voelen omdat het haar praktisch niet uitkomt. Ze houdt zich sterk, maar dat wil niet zeggen dat ze geen pijn lijdt vanbinnen. Soms is er een verschil met wat we vanbinnen ervaren en met wat we langs de buitenkant laten zien.” In therapie probeert Ronse De Craene vooral ruimte te laten voor wat er aan de binnenkant gebeurt.
Volgens de psycholoog kan het ook zijn dat Janne nog niet klaar is om het verdriet te laten spreken. Het is dan vooral niet zijn bedoeling om het verdriet naar de voorgrond te trekken. “De persoon die ervaart is expert in wat die ervaart. Ik kan een bepaalde indruk hebben, maar als die persoon zegt dat het niet zo is dan moet ik dat aanvaarden.”
Ronse De Craene haalt aan dat Marthe niet alleen haar huisdier heeft verloren maar ook verschillende zaken binnen haar dagelijkse routine. Het wandelen met de hond, een wekelijks bezoek aan de dierenwinkel, … Er zijn veel kleine dingen die samengaan met een huisdier. “Ik zou met Marthe vooral bespreken welke dingen ze het meest gaat missen, vervolgens zou ik nagaan welke gevoelens, gedachten en fysieke reacties daarmee samengaan. Bijvoorbeeld huilen of zelfs niet meer kunnen eten.”
“Het is voor beide goed dat ze zich laten omringen door naasten die belangrijk zijn voor hen. Mensen die het huisdier ook hebben gekend en die daar fijne verhalen over hebben”, zegt de psycholoog.
Een individueel proces
Wat voor impact het verlies van een huisdier op zijn baasje heeft, hangt af van persoon tot persoon. Iedereen verwerkt het verlies op zijn eigen manier en gaat er anders mee om. De ene heeft het moeilijker dan de andere. We mogen zeker niet vergeten dat wanneer de verwerking te moeilijk wordt we altijd hulp kunnen zoeken.
De auteur
