“Ik had een maand garantie op mijn pup, blijkbaar was dat te kort”

Probleem

De vraag naar honden blijft hoog. Ze zijn al jarenlang één van de populairste huisdieren in België. Broodfokkers hebben een unieke kans gezien: omdat de vraag hoog blijft, willen en blijven mensen daar een groot bedrag voor betalen. Broodfokkers verkopen honden met een slechte gezondheid omdat ze niet investeren in het welzijn van de dieren. Hun enige doel is winst maken ten koste van de gezondheid van de dieren. De meeste hondjes zijn niet gechipt, leven niet in de juiste omstandigheden en zijn ondervoed.

Voorbeeld uit een masterproef van de opleiding ‘Master in de rechten’:

“Handelaren kopen de puppy’s aan bij lokale boeren in Oost-Europa voor bijvoorbeeld €250/puppy. Ze verkopen ze dan op de Belgische markt voor €600. Per puppy betekent dit een winst van €350/puppy. Een moederhond werpt gemiddeld zes puppy’s per keer. Broodfokkers laten een teef twee keer per jaar werpen. Dus één teef kan €4.200/jaar opbrengen”.

Experten aan het woord

Chantal De Pauw

Eric Van Tilburgh

De wet op garantie

Door het Burgerlijk Wetboek worden dieren als “roerende goederen” beschouwd, net zoals koelkasten of meubelen. De wettelijke garantiebepalingen zijn op hen van toepassing. De verkoper is verplicht om de klant een goed afgeleverd product te geven. Het product moet in overeenstemming zijn met het contract. Als het geleverde goed niet overeenkomt met het gevraagde of bestelde goed, dan kunnen we vaststellen dat er een gebrek is in de overeenkomst. We spreken dan van non-conformiteit. De wettelijke garantie begint te lopen vanaf de levering van het dier aan de koper. Als het goed defect gaat of het diertje ziek is, binnen de eerste zes maanden na de levering, dan is er een gebrek sinds de levering. De verkoper of kweker moet het tegendeel bewijzen wanneer hij niet akkoord gaat.

Het garantiecertificaat

Kwekers moeten een garantiecertificaat meegeven bij de verkoop van het dier. Het certificaat zorgt ervoor dat kwekers de gezondheid van de dieren garanderen. Op het certificaat staat een lijst van ziektes. Als een van die ziektes is vastgesteld voor de eerste zes maanden na de verkoop, dan kan de koper de kweker verantwoordelijk stellen. De periode is bepaald door de incubatietijd: de tijd die een ziekte nodig heeft, van de besmetting tot de symptomen. Die tijd is ook vast bepaald. Via het garantiecertificaat willen ze de kweker stimuleren om gezonde dieren te verkopen. Als ze geen gezonde pups verkopen, is de kans groot dat de koper terug kan aankloppen. Dan moet de kweker het volledige bedrag terugbetalen. De Dienst Dierenwelzijn oefent vele controles uit.

Pano infiltreert maandenlang in een netwerk van Oost-Europese hondenhandelaars. Ze onderzoeken waarom Belgische honden toch niet zo Belgisch zijn. De import uit Oost-Europa heeft een groot effect op de kleine kwekers in België. Te jonge honden op papier zijn daar geen probleem.

– Sarah Helsmoorte

“Ik heb op tweedehandssites gezocht naar een puppy. Ik kwam terecht bij een fokster. Ze verkocht pups voor €300/stuk. Toen ik aankwam, zaten de pups in een koude garage die nogal leek op een krot. De hondjes lagen op stukjes papier zonder verwarming. Hun voedsel lag onder de urine. Toch kocht ik een pup om eentje te redden. Achteraf bleek dat mijn pup een afwijking had aan de weefselstructuur. Ik wou hem redden, dus liet ik hem onderzoeken in Gent. We zijn naar verschillende artsen geweest om foto’s te nemen omdat Sky, zo heette mijn pup, kreupel liep. De artsen konden geen oorzaak vinden. Ik investeerde duizenden euro’s in mijn hondje”.

“Toen ik met de fokster contact opnam, om haar te laten weten dat ik mijn pup heb moeten laten inslapen, reageerde ze: “Oei, wat erg”. Ze bood opnieuw een ander puppy maar die weigerde ik. Ik had een maand garantie. Blijkbaar was deze periode veel te kort. De fokster is enorm amateuristisch. Daarom hebben we nooit een garantiecertificaat gezien. Ik wist zelfs niet wat dat was”.

– Marc Maenhout

“Zondag kocht ik een hondje. Het beestje was vrij stil maar bewoog goed. Dinsdag kreeg het diarree. Zaterdag is de pup ferm achteruitgegaan. Toen ik naar de dierenarts van wacht belde, zei hij dat het er niet goed uitzag”.

“De dierenarts heeft medicatie gegeven maar ’s avonds overleed de pup. In het totaal spendeerde ik  €540. Ik heb klacht ingediend bij Test Aankoop. Zij zeiden als de fokker niet reageert, ik naar de rechtbank moet gaan. Dit is ook mijn volgende stap. Ik wil gewoon mijn geld terug! Ik heb papieren getekend bij de verkoop. Daarop stonden ziektes vermeld. Dit was blijkbaar een garantiecertificaat. Ik hoop dat ik via de wet op garantie mijn proces te winnen”.

Zoals het hoort

Hondenfokkerij Von Delato

Malafide fokkers zijn fokkers die alleen belust zijn op geld en niet bezig zijn met de gezondheid van de dieren. Ze fokken aan de lopende band en putten de dieren uit. Omdat ze enkel op geld belust zijn, besteden ze geen aandacht aan de omstandigheden waarin de honden leven. De honden zijn zo goedkoop omdat ze geen papieren hebben, hun afkomst niet gekend is… . “Je moet het voor je plezier doen en niet voor het geld” vindt Ilse De Craene van Von Delato. Dat is het grote verschil. Von Delato vindt het garantiecertificaat zeker een must. Het geeft mensen vooral vertrouwen dat zij een kwaliteitsvolle hond hebben aangekocht waaraan ze veel plezier zullen beleven. Bij eventuele problemen mogen zij hen ook altijd contacteren!

Von Delato staat op de lijst van erkende fokkers.