GENT – Jacob de Arteveldekat verblijft niet langer op campus Kattenberg van de Arteveldehogeschool. Hij is nog steeds springlevend, maar vertoeft momenteel bij een pleeggezin. De oude kater was lang de mascotte van studenten, personeel en buurtbewoners.
Al jaren werd de oude kater, ooit Jacob de Arteveldekat gedoopt, verzorgd door medewerkers van de Arteveldehogeschool, buurtbewoners en toevallige passanten. Jacob woont nu al enkele weken bij Annemie Maerschand, examensecretaris op campus Kattenberg. De oude kater beschouwde campus Kattenberg zeventien jaar lang als zijn thuis.
Jacob geniet van zijn leven als huiskat. © Annemie Maerschand
Virale kat
In 2011 werd er een Facebookpagina van Jacob de Arteveldekat gelanceerd. Vandaag telt die pagina al 2547 likes. Jacob werd in 2015 al eens vermeld in een artikel van Newsmonkey. Daar staat hij op de vijfde plaats in een lijst van dingen die studenten van de Arteveldehogeschool zeker herkennen.
Het was hartverwarmend om te zien hoeveel iedereen om hem gaf.
– Sofie Coutuer
‘Jacob is dit voorjaar ernstig ziek geweest en dus hebben we met enkele medewerkers samengezeten om te beslissen over zijn toekomst’, zegt Annemie Maerschand. ‘Het buitenleven was niet meer veilig voor hem aangezien hij niet meer kon springen en veel trager de straat overstak. De laatste tijd hadden we ook veel last van duiven op de campus die het eten van Jacob opaten’.
Maerschand: ‘We weten niet hoe oud Jacob precies is, maar de dierenarts schat zijn leeftijd op minimaal zeventien jaar. Ik heb hem dan voor de start van de herfstvakantie mee naar huis genomen voor een proefperiode. Zo konden we na de herfstvakantie beslissen of hij al dan niet een huiskat werd.’ Annemie heeft zelf twee katten thuis. ‘Ze maken geen ruzie en komen heel goed overeen. Jacob heeft zichzelf ook al een zetel toegeëigend, die deelt hij niet (lacht)’.
Collectebus
‘Jacob is altijd financieel gesteund geweest door studenten, medewerkers en voorbijgangers’, vertelt Sofie Coutuer, medewerkster opleidingssecretariaat en onthaal Kattenberg. ‘De dierenarts, Katrien Vereecke, rekende enkel de medicatie aan. Als Jacob ziek was of verzorging nodig had, werd er een collectebus geplaatst aan het onthaal van Kattenberg. Het was hartverwarmend om te zien hoeveel geld die opbracht. Oud-studenten kwamen zelfs na hun studies nog op bezoek bij Jacob’.
De auteur
