Johan Verschueren na zijn faillissement: “Ik ben Jo, maar ik ben niet meer de Jo van vroeger”

| Dit artikel past in een opdracht voor studenten uit het eerste jaar met als onderwerp in dialoog.

Johan Verschueren zit aan tafel in het huis van zijn moeder. Achter hem staat een muziekinstallatie.

Johan Verschueren in het huis van zijn moeder (Foto: Moosha Le Noir)

 

“Ik denk dat ik wel kan zeggen dat ik zwarte sneeuw heb gezien.” Johan Verschueren (55) had veertien jaar lang een eigen schildersbedrijf. In 2013 ging hij in één klap failliet. Sindsdien heeft hij het niet gemakkelijk, maar hij probeert er het beste van te maken. “Zoveel mogelijk genieten en zolang mogelijk gezond blijven, dat is essentieel in het leven.” 

Voor ik zelfstandig als schilder begon, heb ik een tijd als arbeider in een chocoladefabriek gewerkt”, vertelt Johan. Als bijberoep ging hij schilderen. Toen de fabriek werd overgenomen, besloot Johan te stoppen. “Het nieuwe systeem zou in drie ploegen zijn en ik zag dat niet zitten. Op dat moment liep mijn schildersbedrijf goed, dus ben ik me daarop gaan focussen. Ik deed het graag en ik find het fijn om klanten tevreden te stellen.” 

Johan had zelf geen mensen in dienst. “Het bedrijf was te klein, maar ik ben ook helemaal geen leidersfiguur”, geeft hij aan. Moest hij iemand in dienst nemen, zou hij letten op afwerking, precisie en nauwkeurigheid, maar een goed voorkomen en beleefdheid vindt hij even belangrijk. 

Zware impact

Johan heeft nooit problemen gehad met zijn bedrijf tot in 2013 de fiscus aan zijn deur stond. “Ik denk dat ik ben overgedragen door iemand”, vertelt hij. De fiscus lichtte zowel de btw als de belastingen van het bedrijf volledig door. “Dan krijg je een boete waar je u tegen kunt zeggen. Ik was genoodzaakt mijn bedrijf stop te zetten.”

Het faillissement heeft een zware impact gehad. “Ik denk wel dat ik kan zeggen dat ik zwarte sneeuw gezien heb”, klinkt het. “Ik heb altijd alles gehad. Ik deed wat ik wilde, ging op reis en had een Harley en een camionette om te werken. Als je dan in één keer moet leven van zestig euro in de week, is dat een enorm verschil.” Het is ondertussen al zeven jaar geleden, maar de gebeurtenis laat nog steeds zijn sporen na. “Het heeft mij als persoon veranderd. Ik ben afstandelijker. Ik ben Jo, maar ik ben niet meer de Jo van vroeger.” 

Steun

Johan heeft veel steun gekregen van zijn familie. “In 2013 zag ik het even niet meer zitten”, vertelt hij. “Het is met de hulp van mijn zus en mijn ouders dat ik er weer wat bovenop gekomen ben.” Momenteel woont hij terug bij zijn moeder. Alle spullen die in huis staan, zijn haar eigendom. “Zonder haar was ik die ook allemaal kwijt.” Johan probeert het nu zo goed mogelijk te hebben en zoveel mogelijk van dag tot dag te leven. “Als iedereen rondom mij gelukkig is, ben ik dat ook”, vult hij aan. 

Als iedereen rondom mij gelukkig is, ben ik dat ook

Johan Verschueren

Ook in muziek vindt hij steun. “Ik luister blues, pop en soms een beetje hardrock. Die laatste trouwens wel minder dan vroeger, aangezien ik de muziek hier niet te luid kan zetten”, lacht Johan. Hij vertelt dat zelfs klassieke muziek hem boeit. “Het gebeurt dat Pavarotti op de achtergrond speelt wanneer ik aan het kuisen ben.”

Wanneer hij zijn zinnen wil verzetten, gaat Johan naar de voetbal of geniet hij van een feestje of een drankje met vrienden. “Het is niet zoals vroeger, maar ik geniet zoveel mogelijk.”

Toekomst

Hoe hij zijn werk in de toekomst ziet, vindt Johan een moeilijke vraag. “Op dit moment ben ik werkloos”,  vertelt hij. Enerzijds wijt hij dit aan zijn gezondheid, anderzijds weet hij niet goed wat hij wil of durft hij de stap niet te zetten. “Ik zou wel terug een schildersbedrijf willen, maar ik ben bang om weer hetzelfde mee te maken.” Een andere reden om niet terug te starten, zijn de financiën. “Om te kunnen starten heb je al een paar duizenden euro’s nodig. Die heb ik niet en een lening kan ik niet krijgen. Ook opnieuw in dienstverband stappen, vindt hij lastig. “Als je altijd je eigen baas geweest bent, is het moeilijk om naar iemand te moeten luisteren.”

Ik ben bang om weer hetzelfde mee te maken

Johan Verschueren

De moeilijke situatie houdt Johan niet tegen om te dromen. “Ik zou graag een nieuwe vrouw vinden en veel op reis kunnen gaan”, zegt hij glimlachend. Toch is dat niet het belangrijkste vindt Johan: “Zoveel mogelijk genieten en zolang mogelijk gezond blijven, dat is essentieel in het leven.”

De auteur

Moosha Le Noir

Profiel E-mail

Muraho! Ik ben Moosha, student journalistiek met een passie voor reizen en eten.