Jonatan Delhem (40) is nog net geen jaar bestuurder van een coöperatieve vennootschap. Zijn doel is simpel: mensen inspireren en ervoor zorgen dat ze hun levensstijl gaan aanpassen om ecologischer te leven, zonder hen daartoe te dwingen. “Je zorgt ervoor dat een grote groep mensen hun gedrag in vraag stelt.”
Een punt definiëren in zijn leven wanneer zijn mindset veranderd is, kan Jonatan niet. “Ik heb voor mezelf vastgesteld wat het doel van het leven is: het leven ervaren”, zegt hij. Het leven ervaren kan hij door middel van gezonde voeding, omgevingen zonder of met heel weinig fijnstof, propere lucht, proper water en een gezonde leefomgeving.
Dat geluk wil hij echter niet enkel voor zichzelf, zo denkt hij ook aan de generaties mensen die na hem nog moeten komen. Bij het maken van keuzes volgt hij het gedachtegoed van native American indianen. “Bij elke actie moet je nadenken wat het gevolg ervan gaat zijn binnen 7 generaties, en in functie daarvan voer ik uit wat ik in gedachten had.”
Omgeving
Wanneer Jonatan naar de acties van andere mensen kijkt, voelt hij geen ergernis. Zelf beschrijft hij het eerder als een soort pijn dat mensen hun eigen zaken niet kunnen oplossen door onwetendheid of dat gewoon niet willen door weerstand.
“Ik denk dat iedereen doet wat hij of zij kan doen binnen zijn eigen mogelijkheden”, vertelt hij. Hij beseft bijvoorbeeld dat voor sommige mensen bio te duur is. “Kan ik mij daarin dan ergeren? Nee, want zij hebben die mogelijkheden niet. Het is dan eerder een soort van mededogen dat daarin zit.”
Zelf wil Jonatan ook helpen bij het bijleren en inspireren van anderen. Dat beschrijft hij als zijn inzet in de wereld. “Ik hou daar geen afstand van, ik wil actief bijdragen”, zo verklaart hij. Een deel van die inzet voert hij uit met zijn coöperatieve vennootschap, Lokaal Halle, waar hij nog net geen jaar bestuurder van is. Hun eerste project was de opstart van een winkel met lokale, duurzame en biologische producten. Volgens Jonatan creëert het opstarten van zo’n project een plek voor mensen om de shift te kunnen maken naar lokale en duurzame producten.
Ik hou daar geen afstand van, ik wil actief bijdragen
Jonatan Delhem
Zijn belang ligt vooral bij het inspireren van anderen, maar hij is van mening dat verandering vanuit de persoon zelf moet komen. Jonatan maakt duidelijk dat hij een voorstander is van het zelfbeschikkingsrecht. “Ik ben niet iemand die zaken gaat opleggen, maar wel wil tonen hoe het kan.”
Individu
Voor Jonatan zijn klimaatbetogingen een gevolg van inspiratie. Volgens hem is een groot aantal mensen geïnspireerd door een individu. Eén iemand gaat op de barricade staan, stelt een aantal zaken in vraag en dan zijn er mensen die zich daarbij aansluiten. “Je zorgt ervoor dat een grote groep mensen hun gedrag in vraag stellen, of misschien deden ze dat al, maar vonden ze nergens aansluiting”, zegt hij. Naast de boodschap vindt hij het faciliteren van een ruimte ook belangrijk. Daarin wordt een samenhangende groep gecreëerd en die gaat als een groep van individuen drukken op een aantal zaken, waar overheden of economische spelers naar kijken. Dat de overheid te weinig doet voor het klimaat, daar staat Jonatan honderd procent achter, maar hij betwijfelt of dat de schuld is van mensen die werken aan de overheid of bestuurders zelf vandaag.
Verschuiving
Jonathan merkt op dat bij het begin van de coronacrisis een aantal retailers op de kar gesprongen zijn van het lokaal kopen. “Supermarkten waren een onbekend risicogebied voor vele mensen”, verduidelijkt hij. Ze moesten dus op zoek gaan naar een lokaal aanbod van voeding. Retailers hebben dat gezien en willen voldoen aan die vraag van hun klanten. Ook dit is volgens Jonatan een soort innovatie. “Lokaal Halle is pionierswerk, net als bio in de jaren ’90.” Destijds kocht ongeveer drie procent van de mensen bio, nu is dat meer omdat een aantal pioniers daar op geduwd hebben en daarmee de markt geïnspireerd hebben.
Supermarkten waren een onbekend risicogebied voor vele mensen
Jonatan Delhem
Corona heeft een sense of urgency gecreëerd volgens Jonatan, een gevoel dat er naar zijn mening minder was geweest zonder die crisis. “Maar we verschuiven wel in de richting waar we naartoe gaan.”
De auteur
