“Sla hem godverdomme op zijn muil, Kenny!” Raast vader in de veel te kleine, naar zweet en verschaald bier stinkende sportzaal. Bam. Bam. Kenny krijgt nog twee rake klappen op zijn al scheefstaande, geel etterende puistenneus. Hij is nooit een vechter geweest, maar heeft simpelweg geen keus. Vaders ogen zijn vuurrood, zijn neus poederwit. Kenny stelde zich al vragen bij het feit dat vader nog snel voor de wedstrijd “even moest gaan zeiken”. Zoals vrouwen na een toiletbeurt hun neus met wat fond de teint poederen, doet vader dat traditiegewijs met een lijntje cocaïne.
Bam. Kenny krijgt nog een rake op zijn bebloede bakkes. Testbeeld. Kenny’s hoofd komt als eerste neer, gevolgd door de rest van zijn uitgemergeld lichaam.
Al 12 jaar krijgt Kenny enkel te eten als hij het verdient. Niet vaak dus. Moeder daarentegen… Ze moet een week recupereren na haar maandelijkse stempel gezet te hebben. “Werkonbekwaam”, noemt men dat. Te vet om een vinger, die de hond niet zelden voor een witte pens aanziet, uit te steken. Ze is op haar paasbest voor de kickboksmatch van zoonlief: een fluogroene legging gecombineerd met een te klein shirt waardoor een vetrol zich geregeld etaleert en haar zo vettig dat je er frieten voor heel Ninove en omstreken in kan bakken.
“Ge zijt godverdomme mijn zoon niet als ge niet snel rechtstaat!” Vader waant zich opnieuw in zijn glorietijden, toen hij als gewestelijk kampioen in de boksring van Ninove zijn trofee — de prijs was één avond gratis zuipen — Mike Tyson-gewijs in de lucht mocht steken. “Als ik nooit die teenblessure had gehad, was ik wereldkampioen geweest”, herhaalt hij na elk van Kenny’s wedstrijden. Als een parasiet, die zijn gastheer van binnenuit opeet, leeft hij die droom verder in het lichaam van zijn zoon.
Kenny komt weer bij bewustzijn om onmiddellijk door de knokkels van zijn strakgesnoven vader comateus te worden geslagen. Kenny’s donkerblauwe ogen bleven nu wel gesloten. Moeder stond erbij en keek ernaar. Zij vroeg zich waarschijnlijk af wat ze gevoederd kreeg die avond.
De auteur
