“Ik wil me verwonderen over het leven”, met deze woorden sluit Lieven Nachtergale (47) dit interview af. En dat doet hij ook effectief. In alle kleine dingen in de natuur ziet hij iets moois: hij geniet van het fluiten van de vogels, van zijn kat die ligt te spinnen en van kevers die onder stenen verborgen zitten. Daarnaast wil hij het verschil maken met zijn job bij het Agentschap voor Natuur en Bos. “Relevant zijn is echt belangrijk.”
Gedreven
Lieven Nachtergale
Je moet het mensen tonen, wanneer ze het kunnen zien, worden ze er verliefd op.Lieven Nachtergale
Lieven Nachtergale gaat er 100% voor als hij ergens in gelooft. Volgens hem kan één gedreven persoon het verschil maken. “Ik ben samen met een paar collega’s blijven doorhameren op het idee dat we natuur wilden in overstromingsgebieden. Ondertussen zijn we al 1800 hectare verder”, zegt hij trots.“Relevant zijn is echt belangrijk. Ik merk vaak dat mensen bang zijn voor verandering. Je moet het mensen tonen. Wanneer ze het kunnen zien, worden ze er verliefd op.” Maar Lieven is niet alleen gedreven op professioneel vlak, hij engageert zich ook in zijn privé-leven voor de natuur. “Ik probeer zoveel mogelijk met de fiets naar mijn werk te gaan, ik eet regelmatig vegetarisch en we hebben thuis een zonneboiler en zonnepanelen.”
“Ik help daarnaast mee met Natuurpunt, waar mijn vrouw bestuurslid is. Wat ik ook een leuk concept vind, is het voedselteam. Zij werken met een korte keten i.p.v. een lange. Via hun website bestellen we regelmatig voedsel dat rechtsreeks van bij een duurzame landbouwer komt. De producten kosten evenveel als in de winkel, maar al de winst gaat hier naar de boeren zelf.” Hij gelooft er ook in dat we als individu het verschil kunnen maken. “Het enige wat nodig is, is een generatie die de eerste stap zet.”
Over de bedrijven met een grote CO2-uitstoot maakt hij zich weinig zorgen. “Het imago van een bedrijf mag niet onderschat worden. Als zij merken dat er een toename is in het milieubewustzijn, zal geen enkel bedrijf nog de grote vervuiler willen zijn. Die grote bedrijven bekijken het ook vanuit een economisch perspectief. Die zien nu dat ze de klimaatverandering moeten counteren, willen ze de kosten beperken.”
Familie
Als ik een steen omdraai en er zit een kever onder, zie ik dat als een teken van geluk.Lieven Nachtergale
Lievens liefde voor natuur werd sterk aangemoedigd door zijn familie. Telkens wanneer hij met een nieuwe collectie regenwormen thuis kwam, juichten zijn ouders dat hard toe. “Mijn familie heeft me gevormd tot wie ik nu ben. Samen met mijn grootvader die veldwachter was, ging ik vissen of de kanaries eten geven. Ik was ook altijd zeer gefascineerd toen mijn familie verhalen begon te vertellen over het jagen.
Mijn passie die ik als kind had om insecten te verzamelen, ben ik trouwens nog niet helemaal kwijt. Als ik een steen omdraai en er zit een kever onder, zie ik dat als een teken van geluk. Voor mij is dat niet zomaar een insect, nee, dat is mijn vriend de kever.” Hij zou deze passie ook graag met zijn eigen kinderen delen al loopt dat niet altijd van een leien dakje. “Mijn kinderen hebben zeker respect maar de nieuwsgierigheid voor de natuur moet nog landen. Waar ik trots op ben, is dat onze kinderen genuanceerd over de zaken denken, vooral onze oudste zoon, Flor. Hij zal zich niet zomaar laten meeslepen door één mening, hij mag zich natuurlijk wel laten inspireren.”
Klimaatproblematiek
In elke sector kan je wel nadenken om op een andere manier met de problematiek om te gaan.Lieven Nachtergale
“Als we het klimaatprobleem willen oplossen zullen er van bovenaf maatregelen moeten worden genomen”, zegt Lieven vastberaden. “Met één wet zal je er niet geraken. Want dat is het nu juist, het zit in alle sectoren en bij alle ministers. We gaan moeten nadenken: onze mobiliteit moet veranderen, ons energieverbruik moet veranderen en onze productie moet veranderen. In elke sector kan je wel nadenken om op een andere manier met de problematiek om te gaan.” Eén van de oplossingen die hij voorstelt, is om terug te keren naar een herstelmaatschappij. “Nu zitten we in een wegwerpmaatschappij en we komen van een herstelmaatschappij. Ik denk dat we daar terug naar moeten gaan. De helft van je elektronica moet je na een jaar al weggooien omdat het kapot is. Je kan er niet aan werken, je kan er niks aan doen. Stel je eens voor dat je die apparaten wel kan herstellen, dan kunnen daar ook jobs uit voortkomen.”
Omdat het klimaat een thema is dat zeer actueel is en veel raakvlakken heeft met Lievens levenstijl, denkt hij dat er binnen tien jaar niet zoveel veranderd zal zijn in zijn leven. Hij zou wel graag wat meer vrije tijd hebben. “Ik hoop over enkele jaren iets minder te werken zodat ik meer tijd heb om wat te prutsen. Maar dat wil niet zeggen dat ik minder zal bezig zijn. Ik wil vooral blijven bijleren en me verwonderen over het leven.”
De auteur
