Marc Caremans in keuken van Simple Parfait – foto Yente Blancke
Chef-kok Marc Caremans (58) pakt zijn leven anders aan na het faillissement van zijn vorig restaurant. Hij vond na jaren weer geluk en stabiliteit. “Vroeger kookte ik met als doel een ster te behalen, nu kook ik vanuit mijn hart.”
“Ik was al kok vanaf dat ik kon spreken”, lacht Marc Caremans. Toen hij op zijn dertien jaar vroeg aan zijn ouders om naar de hotelschool te gaan, weigerden zij dat eerst. “Mijn ouders vonden koks dronkaards en wilden me niet op dat pad sturen. “Na veel zagen mocht hij uiteindelijk toch gaan. “Ik was de favoriet van vele leerkrachten, en mocht zelfs mee naar huis met de chefs om te oefenen.” zegt Caremans trots.
Faling
In 1999 opende Marc Caremans samen met zijn toenmalige echtgenote zijn eerste restaurant Kokaje in Antwerpen. “Het was een groot succes en een fijne zaak. Het draaide zo goed dat er snel nood was aan nieuwe investeringen,” aldus Caremans. Ze openden een tweede pand verderop met dezelfde naam, maar met minder succes. Al snel doken er verschillende problemen op “De tweede zaak was een zware en ondoordachte investering. Alles liep ook mis. Die periode verliet mijn ex-vrouw me voor een van onze personeelsleden, een zware klap. Er waren ook problemen met het verdelen van onze eigendommen.” Na lange procedures werd er Marc Caremans aangeraden de boeken neer te leggen.
Het was hard en beschamend, maar ik moest en zou doorzetten
“Ik voelde me mislukt,”mompelt Caremans “Gelukkig leerde ik mijn nieuwe vrouw Véronique tijdens het faillissement kennen. Als zij er niet was geweest, was ik misschien niet uit de put geraakt. Zij heeft van mij een optimistere man gemaakt en me ondanks alle problemen toch doen genieten van het leven.” Daarna volgde nog een zware tijd voor Marc Caremans. Bij de banken was hij niet meer welkom, zelfs een lening voor de toekomst van zijn kinderen was te veel gevraagd. “Het was hard en beschamend, maar ik moest en zou doorzetten.”
Toekomst
Na het faillissement werkte Marc in andere restaurants en als traiteur, maar hij miste zijn functie als chef-kok. “Een drukke service draaien, waarbij je alles tegelijk moet doen, gaf mij een enorme kick en dat miste ik.” Uiteindelijk besloten hij en zijn vrouw een nieuwe zaak ‘Simple Parfait’ te starten in Schoten. Dat deden ze na al hun schulden waren afgelost. “We hebben er lang over nagedacht, met boekhouders en banken gepraat. Uiteindelijk besloten we het te doen. “Je leeft ten slotte maar één keer, en horeca is mijn leven.” glundert Caremans terwijl hij zijn koffie bijschenkt. Deze keer ging hij het anders aanpakken. Er werden maximale budgetten voor de verbouwing ingevoerd en er werd zo weinig mogelijk personeel ingezet. “Een tweede faillissement wil je niet meemaken, maar ik voelde me voorbereid, ik wist wat te doen. Dat heeft ook te maken met de ervaring die ik er ondertussen heb,” aldus Caremans. Vooral de aanpak verschilt met die van zijn vorige zaak. “In Simple Parfait pakken we het kleiner aan, dan in mijn vorige zaak. We werken hier met een beperkte kaart, waardoor ik vers kan werken en minder moet weggooien. Vroeger kookte ik om een ster te halen, nu kook ik vanuit mijn hart. Het eten is puurder en minder artistiek omgaan met voedsel.”
“Het is geen schande te vallen, het is een schande niet op te staan” luidt het levensmotto van Caremans. “Dat is de perfecte omschrijving van hoe ik mijn leven heb aangepakt. Ik viel in een enorme put. Ik kroop er weer uit en dat was alles behalve gemakkelijk. Ik heb moeten strijden van dag tot dag. En ben enorm trots op waar ik nu sta. Ik ben oprecht gelukkig, nooit gedacht dat ik dat ooit nog zou zijn,” zegt Marc Caremans trots. Zijn zaak draait enorm goed. Op financieel vlak is hij stabiel. Marc vertelde me op het laatste moment dat hij zonder zijn vrouw Véronique, zijn steunende familie en de mensen die in hem geloofde het niet had gekund. “Nu kijk ik alleen nog vooruit, de toekomst zal nog veel moois brengen.”
Het is geen schande te vallen, het is een schande niet op te staan