Wanneer Marleen op een dinsdagnamiddag in 2008 telefoon krijgt van het ziekenhuis, stort haar wereld in. Haar zoon Geert, een spina bifida-patiënt, had sinds vrijdag een reeks epilepsieaanvallen te verduren gekregen. Uiteindelijk werd de laatste hem te veel. Wanneer ze haar man Valère, toen werkzaam als arts in Maastricht, belt, weet hij al hoe laat het is.