“Mensen moeten bewuste keuzes leren maken als ze de klimaatproblematiek willen aanpakken.” Patrick Meire (61) ergert zich aan de lakse houding van velen als het over het klimaat gaat. Als professor wil hij zijn kennis over het thema doorgeven via lezingen en projecten.
“Toen ik kind was, was er van de klimaatproblematiek die we vandaag kennen nog geen sprake”, vertelt Meire. Zijn interesse in de natuur was er wel al. Hij speelde vaak in het bos en in het weekend ging hij met zijn ouders wandelen in Damme. “Ik heb altijd dicht bij de natuur geleefd en vanuit die interesse ging ik biologie studeren. Zo werd ik mij stap voor stap meer bewust van de milieuproblemen die er spelen en daar heb ik me dan verder in verdiept.” Vandaag werkt Meire als professor ecosysteembeheer aan de universiteit van Antwerpen en is hij voorzitter van Natuurpunt Damme. Zijn kennis overbrengen is van cruciaal belang, vindt hij.
Levenswijze
Het leven van Meire is volledig aan de milieunoden aangepast. “Ik probeer zowel thuis als in mijn brede omgeving mijn steentje bij te dragen”, vertelt hij. “Thuis letten we erg goed op ons elektriciteitsverbruik, dus de temperatuur is er altijd redelijk laag. We dragen liever een trui meer dan dat we de verwarming moeten verhogen. We hebben een kachel, maar op de schoorsteen lieten we een fijnstoffilter installeren. Zo stoten we minder fossiele brandstoffen uit. Onze afvalproductie is beperkt en eten doen we bewust.”
Meire koopt bijna uitsluitend bioproducten. “Ik ben ervan overtuigd dat dat gunstiger is voor het milieu”, zegt hij. “Ik eet ook zo veel mogelijk lokaal en seizoensgebonden. We zullen bijvoorbeeld geen aardbeien eten op Kerstmis.” Zelf is hij geen vegetariër, maar hij eet bewust weinig vlees. “Dat doe ik zowel voor het milieu als voor mijn gezondheid.” Groenten en fruit haalt hij uit zijn tuin.
Ik ben geen onbekende in milieudebatten, dus als ik iets zeg, heeft dat al snel een impactPatrick Meire
Meires job gaat met een gevoel van plichtsbewustzijn gepaard. Daarom wil hij zijn kennis en inzichten over het klimaat aan zo veel mogelijk mensen doorgeven.“Ik ben erg begaan met het klimaat en ik lig er ook effectief wakker van”, benadrukt Meire. “Als professor heb je een taak die verder reikt dan het labo. Ik vind het mijn verantwoordelijkheid om via lezingen en projecten mijn kennis door te geven aan mensen die er iets aan kunnen doen.” Hij is geen onbekende in milieudebatten. “Als ik iets zeg, heeft dat als snel een impact. Dat vind ik bijzonder belangrijk.”
Bewustwording
Meires zonen werden al op jonge leeftijd geïnformeerd over de klimaatproblematiek. “Aan tafel werd er vaak gebabbeld over het thema. Mijn vrouw en ik hebben onze kinderen op veel vlakken tegen de stroom in opgevoed. Op school was er vaak de druk om merkkledij te dragen, maar dat kregen ze niet van ons. Ze leerden bewuste keuzes maken. Dat is van cruciaal belang als je de milieuproblemen wil aanpakken”, klinkt het.
Die opvoeding heeft zijn vruchten afgeworpen. Meires oudste zoon werd bio-ingenieur en voert onderzoek naar de zeespiegelstijging en haar impact op de Schelde en de kust. Zijn tweede zoon is ook bio-ingenieur en woont al zes jaar in Groenland. Daar bestudeert hij smeltende gletsjers en gaat na hoe zij het zeewaterniveau beïnvloeden. Zijn jongste zoon studeerde biologie en werd daarna burgerlijk ingenieur. Nu onderzoekt hij de impact van de klimaatwijziging op het ecosysteem in Zweden. “Ik ben trots dat ik hen die basis heb kunnen meegeven. Als iedereen dat van thuis uit zou kunnen meekrijgen, kan er veel veranderen”, zegt hij.
Ik heb mijn kinderen bewust geïnformeerd over de klimaatproblematiek en dat heeft zijn vruchten afgeworpenPatrick Meire
Volgens Meire moeten de gedragspatronen van velen grondig veranderen. “Ik kan er niet tegen dat er ‘s morgens in het station rijen studenten staan aan te schuiven bij Panos voor een boterkoek of een meeneemkoffie. Vervolgens belanden de papiertjes en de wegwerpbekers op de grond, terwijl ze evengoed een ontbijt van thuis hadden kunnen meenemen. Ik zie mijn studenten ook te vaak met een blikje cola in de les zitten, maar doen ze dat echt omdat ze die smaak van cola willen proeven? Dat vind ik absoluut overdreven en daar spreek ik hen op aan.”
De auteur
