Dit jaar koos ik ervoor om een blog te starten. Ik ben begonnen met de opleiding journalistiek omdat ik graag theaterrecensent wil worden. SelfLAB online was de ideale gelegenheid om al wat ervaring op te doen. Ik ben sinds dit jaar theaterambassadrice in de schouwburg van Kortrijk, hierdoor kan ik gratis naar theatervoorstellingen gaan. Theaterambassadrice zijn, houdt in dat je verantwoordelijk bent voor x-aantal voorstellingen. Je kiest die, maakt een ‘prikbord’ aan de ingang. Op dat prikbord staan artikels, foto’s recensies over het stuk dat die avond gebracht wordt. Ook kreeg ik de taak om de bar te openen, acteurs te verwelkomen… We spraken dit jaar 4 keer af, om taken te verdelen en te bespreken waarover de voorstellingen gingen.
Naast theater bekijken, ga ik ook graag naar een museum en schrijf ik graag mijn eigen gedichten. Deze blog diende voor mij ook als eerste stap om mijn gedichten te delen met de buitenwereld. Ook een recensie over een museumbezoek mocht niet ontbreken.
Ik begon uiteraard met een inleidend bericht, zo wist mijn publiek wat ze konden verwachten van mijn blog. Mijn eerste post over een cultureel evenement, was die van museumnacht. Die post was direct vrij lang, aangezien ik drie tentoonstellingen heb bijgewoond. Ook mocht ik daar overal foto’s maken, waardoor mijn post wat leuker werd om te lezen.
Het tweede bericht ging over Poquelin een toneelstuk waar twee verhalen verteld werden. Daar mocht ik ook een wand maken voor het publiek en de loges voorbereiden voor de acteurs.
Vervolgens kon ik via de mama van mijn vriend tickets bemachtigen voor de musical “De kleine zeemeermin” van Marmalade. Het was de eerste musical die ik ooit zag, het kon dan ook niet anders dan dat ik er een blogpost over ging maken. Dat was een hele ervaring, waardoor ik er vlot over kon schrijven.
Tijdens de examens kon ik niet echt plaats vinden om naar het theater te gaan. Ik besloot om in de examenperiode twee gedichten te delen. Om eerlijk te zijn had ik wel wat stress, want enkel ik had mijn gedichten al gelezen. Nu ben ik blij dat ik ze heb gedeeld, veel vrienden gaven goeie reacties over mijn hobby.
Ik schreef nog een bericht over een toneelstuk salon secret en deelde tenslotte nog een gedicht.
De lay-out van mijn blog heb ik zelf bedacht. De tekening die je kan zien heb ik zelf getekend. Mijn vriend maakte er een foto van en zorgde ervoor dat de afbeelding de goede afmetingen kreeg voor mijn pagina.
Ondertussen heb ik het gevoel dat mijn blog een beetje een kindje is van mij. Ik ben er vrij trots op en zie het als mijn cultuurdagboek.
(Om mijn blog te bekijken, moet je op de foto klikken)
De auteur
