“Ik hoop nog even mee te draaien aan de top”
De Spanjaard Pablo Aguilar (25) speelt samen met onze landgenoot Sam Van Rossom bij ‘Vàlencia Basket Club’. De twee leerden elkaar kennen toen ze vier jaar geleden samen in Zaragoza speelden en daar werden ze echte boezemvrienden. De vrolijke Aguilar is naast het plein een echte familiemens: “Ik hou ervan om tijd door te brengen met mijn vrienden en mijn familie.”
Op welke leeftijd begon je met basketbal?
Pablo Aguilar: “Toen ik negen jaar was speelde ik basketbal met mijn vrienden op school en op mijn twaalfde ging ik bij Real Madrid spelen. Madrid heeft een professionele opleiding en daardoor ben ik later in de Liga ACB, de Spaanse eerste klasse, terecht gekomen.”
Sinds wanneer speel je hier bij ‘Vàlencia Basket Club’?
Aguilar: “Het is mijn eerste jaar bij Valencia, net als jullie landgenoot en mijn goede vriend Sam Van Rossom. De voorbije jaren speelde ik eerst drie jaar bij Real Madrid waar ik mijn opleiding kreeg, vervolgens tekende ik voor twee seizoenen bij mijn geboortestad Granada en in 2010 volgden dan drie mooie jaren in Zaragoza waar ik Sam (nvdr Van Rossom) leerde kennen.”
Hoe is het leven in Valencia? Woon je hier graag?
Aguilar: “Ik heb niet te klagen. Valencia is een mooie stad en we hebben een heel goeie ploeg dit jaar. Momenteel staan we tweede achter mijn voormalige club Real Madrid. Onze supporters zijn ook fantastisch en dat is heel belangrijk voor een speler om zich goed te voelen. Kortom Valencia is een warme club met een goede entourage.”
Pablo Aguilar in zijn thuishaven Pavelló Font de San Lluis (Valencia)
Wat is het mooiste moment in je basketbalcarrière?
Aguilar: “Ik heb al veel mooie momenten gekend in mijn carrière. Afgelopen zomer was bijvoorbeeld een heel speciaal moment voor mij. Toen werd ik voor het eerst geselecteerd voor de Spaanse nationale ploeg. Ik mocht mee naar het Europees kampioenschap waar we uiteindelijk derde werden.”
Feesten
Wat wil je nog bereiken in je carrière?
Aguilar: “Ik blijf hard werken om een betere speler te worden en wil zoveel mogelijk kampioenschappen winnen.”
Zijn er dingen die je liever anders had gezien in je carrière? Momenten die een bittere nasmaak achterlieten?
Aguilar: “Een zware teleurstelling in mijn carrière was de nederlaag tegen Frankrijk op het Europees kampioenschap in Slovenië vorige zomer. In de halve finale verloren we toen na verlengingen met drie punten waardoor we de finale niet haalden.”
Bij welk team hoop je ooit te spelen?
Aguilar: “Een favoriet team heb ik niet, maar ik hoop ooit in de NBA (de Amerikaanse basketbalcompetitie) te spelen.”
Wat is het moeilijkste aan het leven van een profbasketballer?
Aguilar: “Er zijn veel dingen die niet gemakkelijk zijn als je prof bent. Je hebt bijna elke dag trainingen en die zijn enorm veeleisend. Je moet ook vaak verre verplaatsingen maken over heel Europa. Het leven van een profbasketballer bestaat bijna hoofdzakelijk uit trainen en matchen spelen.”
“Het leven van een doorsnee 25-jarige ziet er normaal heel anders uit. Wanneer mijn leeftijdsgenoten aan het feesten zijn, kan ik niet mee. Het is ook niet gemakkelijk om dikwijls met mijn vrienden af te spreken.”
“Mijn moeder is de belangrijkste persoon in mijn leven”
Wat wil je na je profcarrière gaan doen?
Aguilar: “Dat weet ik nog niet. Ik hoop nog zoveel mogelijk jaren basketbal te kunnen spelen en daarna zien we wel. Ik ben nog maar 25 dus ik hoop nog even mee te draaien aan de top.”
Wanneer je niet op het basketbalplein staat, welke sporten boeien je nog?
Aguilar: “Toen ik klein was speelde ik vaak voetbal met mijn vrienden. Ik heb nog even getwijfeld om voor een carrière in het voetbal te gaan, maar heb dan voor het basketbal gekozen. Achteraf bekeken is dat een goeie keuze geweest.”
Het basketbal buiten beschouwing gelaten. Hoe is je persoonlijkheid naast het basketbalplein?
Aguilar: “Ik ben een vrolijke jongen met een goed karakter, denk ik. Ik hou ervan om tijd door te brengen met mijn vrienden en mijn familie.”
Kopiëren
Wat is je grootste wens in je leven? Buiten het basketbal?
Aguilar: “Een gezin stichten en samen met hen gelukkig worden.”
Wie is je grote idool?
Aguilar: “Dat is zonder twijfel mijn moeder. Zij is de belangrijkste persoon in mijn leven en heeft me altijd in alles gesteund. Vroeger hadden we thuis enkele familiale problemen, maar mijn moeder heeft altijd goed voor me gezorgd en daar ben ik haar heel dankbaar voor.”
En je grote idool in het basketbal?
Aguilar: “Charles Barkley! Toen ik klein was heb ik oneindig veel video’s van hem bekeken en zijn bewegingen probeerde ik dan zelf te kopiëren op het veld. Voor mij was hij een heel complete speler, hij kon alles op een basketbalplein en zo wil ik ook worden.”
Als laatste vraag. Heb je nog een boodschap voor de mensen?
Aguilar: “Geniet van het leven en je geluk komt automatisch! Ik raad ook alle jongeren aan om te studeren, dat is heel belangrijk in onze samenleving.”
Anthony Van Langenhove
De auteur
