Beste mevrouw Kanko, ook u bent woke! En dat is heus oké.
Vorige week werd ik wakker met een tweet van Europarlementslid Assita Kanko. “Slachtoffers van seksueel geweld verdienen meer aandacht en ondersteuning.” Een duidelijke wake-upcall. Al vind ik zes uur wat vroeg om Twitter wakker te kraaien. Het stijgend aantal meldingen van seksueel geweld houdt mevrouw Kanko wakker. En terecht. De N-VA’ster wijst ons op een belangrijk onrecht, wat haar de titel ‘spokeswoman on human rights’ oplevert. Althans zo omschrijft ze zichzelf in haar Twitterbio.
Diezelfde Twittertitel sluit Kanko af met ‘not woke’. Een even heldere boodschap. Not woke, maar wel wakker voor de slachtoffers van seksueel geweld. Op collega-platform Facebook neemt ze het op voor de witte man, hét slachtoffer van het woke-monster.
Witte man bij uitstek, Jan Leyers is ook niet tuk op woke. Leyers is bang dat hij “zich gaat vervelen in de wereld die woke voorstaat”. Arme Jan. Bang voor een wereld die zich bewust is van sociaal onrecht.
Want dat is het maar. In zijn boek Wie, wat, woke definieert socioloog Walter Weyns als volgt: “Woke betekent zoveel als een verscherpt gevoel voor onrechtvaardigheid.” De website van het Algemeen Nederlands Woordenboek voegt daar “maatschappelijk bewustzijn” aan toe. Van Dale kent het woord alsnog niet. Of heeft het meteen al gecanceld. Woke, afkomstig uit de Afro-Amerikaanse beweging, is an sich een synoniem voor menselijke empathie. “Heb aandacht voor je naaste.” Zo sprak ooit een Bijbels woker én held van de witte man.
Bij uitbreiding is woke de bron van elke politieke agenda. Groen, rood, geel, Zweeds, Vivaldi of welke vlag de omslag van die agenda ook kleurt. – Er bestaat zelfs zoiets als de watermeloencoalitie. Wie is er ooit met dat idee wakker geworden? – Of je nu opkomt voor arbeiders, boeren, zelfstandigen, migranten of onze mensen. Die roep om aandacht wordt steeds gewekt door je maatschappelijk bewustzijn, door een gevoel van onrechtvaardigheid.
Waarom begint menig politicus, academicus of homo albus (witte man) dan te beven wanneer woke ontwaakt? Wellicht omdat het vaak gemixt wordt in de hutsepot waar ook cancel culture en politieke correctheid ingrediënten van zijn. De angst van Leyers & co komt voort uit de dogmatische taal die sommige wokers hanteren.
Ook Leuvens rector Luc Sels deelde onlangs zijn bezorgdheid over het “militante karakter dat de beweging heeft gekregen“. Sels haalt een terecht pijnpunt aan. Zijn er wokers die hun stem dictatoriaal laten galmen over de virtuele bergen en dalen van Facebook en Twitter? Absoluut. En het online rijk der luidsten luistert helaas graag naar hen. Nochtans is dat zogenoemde woke-extremisme eerder anti-woke dan een uit de hand gelopen versie van het origineel.
Woke voor dummies begint namelijk met de vraag ‘kan dit nog wel?’. En daar stopt het ook meteen. Kritisch, bewust, wakker zijn. Met de vraag ‘kan dit nog wel’, open je een debat. Helaas doen de luidsten van hierboven dat debat meteen een slaapmuts om.
Kritisch, bewust, wakker zijn. Net als de jonge Thunberg die zich bewust is van de klimaatverandering. Net zoals Assita Kanko, die wakker was voor de slachtoffers van seksueel geweld. Dus ja, mevrouw Kanko, als uw maatschappelijk bewustzijn daardoor geprikkeld wordt, dan bent u woke. En dat is heus oké.
De auteur
