PIETER BAERT VANGT JONGEREN OP DIE SCHOOLMOE ZIJN “Ik geef studenten die daar nood aan hebben, de kans om te ontsnappen aan school”
“Zwerfgoed geeft jongeren die moeite hebben om hun schooltraject vol te houden, een time-out”, vertelt Pieter Baert, de man achter de vzw. “Ik bekijk vanop een afstand hoe ik de jongeren kan helpen om het weer goed te doen op school. Dat doet ik in de eerste plaats door hen weg te halen uit hun school, de plaats waar het probleem zich situeert.” Het is een initiatief dat zich richt op jongeren tussen de 15 en 21 jaar. Gemiddeld blijven jongeren zo’n acht tot tien weken bij Zwerfgoed, maar Pieter plakt daar liever geen termijn op. Hij wil dat jongeren hun tijd nemen. “We zien wel hoelang ze nood hebben aan een time-out.”
Zwerfgoed. De naam typeert het eigendom van Pieter wel een beetje. De vzw bestaat uit een groot grasveld met een verwarmde tent – ook wel het onthaal genoemd –, enkele caravans, een buitenkeuken, een afgezet stukje weide met schapen en een serre met moestuin. In de buitenkeuken gaan de jongeren aan de slag met groenten die ze kweken in de moestuin. In de caravans trekken ze zich terug om te ontspannen met de PlayStation. In het onthaal slaan ze een babbeltje met Pieter, terwijl ze slurpen van een warme tas koffie. Het domein geeft elke student de kans om te ontsnappen aan school.
De vzw bestaat al 10 jaar. Pieter is de enige vaste medewerker, verder draait de organisatie dankzij vrijwilligers en stagiaires. Jongeren worden naar Zwerfgoed doorverwezen via scholen, vzw’s of zorgvoorzieningen. Zwerfgoed ontvangt geen subsidies van de overheid. Gelukkig kan de organisatie rekenen op heel wat sponsoring. De vzw heeft net ook een burgerbudget gewonnen bij stad Gent, waardoor ze de kans kreeg om een volledig nieuw gebouw voor Zwerfgoed op te zetten.
“Bij Zwerfgoed gaat het er niet strikt aan toe”, verklaart Pieter. “Wanneer de jongeren toekomen, drinken we op het gemak een tas koffie en roken we een sigaret. Als studenten er nood aan hebben, gebruik ik die tijd om met hen te babbelen over hun schoolplannen. Ook tussendoor ontspannen en praten we vaak.” De moestuin van de vzw is een perfecte metafoor van waar Zwerfgoed voor staat. Bezig zijn met iets, en op het einde van de dag er een goed gevoel aan overhouden. Voor een minimale inspanning, heb je in de groentetuin al snel resultaat. “Veel jonge gasten zijn niet bezig met gezonde voeding”, vertelt Pieter. “Maar als ze hier zelf een tomatenplant zien groot worden, dan smaken de tomaten plots wél.” “Iedereen vindt het heerlijk om ’s morgens eens door de moestuin te wandelen, en te kijken welke soep ze die dag kunnen maken”, vertelt Pieter. “Vandaag is het pompoensoep geworden.” Lennert, één van de jongeren, heeft zijn twijfels over die uitspraak. “We eten hier wel heel vaak pompoensoep”, zucht hij. “Een groentetuin hebben heeft zo zijn voor- en nadelen.” Naast vrijwilligers en stagiaires, heeft Pieter nog twee andere collega’s. Zijn honden: Azur en Badoe. De honden horen bij Zwerfgoed. Ze zorgen ervoor dat de jongeren zich snel op hun gemak voelen. “Een hond is niet bedreigend”, legt Pieter uit. “Je gooit een stok, de hond loopt erachter, en dat beestje is tevreden.” “Als het aan mij ligt, speel ik hele dagen op de PlayStation”, mijmert Lennert. “Maar Pieter zorgt ervoor dat we ook voldoende nuttige activiteiten doen. Noten afwegen om ze nadien te verkopen aan de buurtbewoners, is daar één van.” “We eten altijd samen”, licht stagiair Joris toe. “Meestal gebruiken we producten uit de groentetuin voor ons middagmaal. We bereiden een lekkere soep, bakken pizza’s die we beleggen met verse ingrediënten of we maken choco met noten uit de tuin.” Bij Zwerfgoed wordt er elke dag opnieuw gezocht naar een leuke manier om de dag door te komen. En dat het liefst met zoveel mogelijk verschillende insteken. Soms worden er klusjes gedaan voor stad Gent, maar daar staat altijd iets tegenover. “Als we hout kappen, mogen we een deel daarvan zelf ook gebruiken”, verheldert Pieter.“Hier vlakbij opent er binnenkort een kinderboerderij”, legt Pieter uit. “Wij helpen met het voorbereiden van het terrein. Het teveel aan aarde op het grasveld, gebruik ik om de oprit van Zwerfgoed aan te leggen.” “We doen hier aan ervaringsleren”, legt Pieter uit, terwijl stagiair Joris toont hoe Lennert en Viktor het eiwit voor de chocomousse moeten bereiden. “Bij elke activiteit leren de jongeren iets bij. Of ze dat nu willen of niet.” Groenten, fruit en andere ingrediënten die gekweekt worden in de tuin, worden verkocht aan voorbijgangers. Alle producten worden in een rek voor het huis gelegd, en mensen kunnen meenemen wat ze willen in ruil voor een vrije bijdrage. “De jongeren gaan regelmatig kijken naar het rek”, lacht Pieter. “Als ze zien dat er geld in het potje ligt en dat er producten zijn meegenomen, ervaren ze een gevoel van waardering. Ze merken dat ze een inspanning gedaan hebben, en dat mensen daarvan genieten.”
