Het leven als journalist valt niet te onderschatten. Strikte deadlines en onregelmatige uren resulteren in hoge stresspieken. Sommige journalisten weten die stress weg te werken met een merkwaardige uitlaatklep.
Dries De Bree (29) is eindredacteur/coördinator bij De Streekkrant, De Zondag en Steps City Magazine. Elke woensdag, vrijdag en zaterdag is hij met zijn Roeselaars waterpoloteam RZV te vinden in het zwembad.
Scoop: Om goed te presteren op het werk moet u stoom afblazen. Is dat de reden waarom u waterpolo speelt?
Dries De Bree: “Ik speel waterpolo omdat ik dan al mijn stress en resterende energie kwijt kan. Onderschat waterpolo niet. Het is een fysiek zware sport. Ik speel het op competitief niveau. Omdat die sport veel van mijn uithoudingsvermogen vergt, probeer ik ook wekelijks te joggen. Vooral sinds ik werk, is waterpolo heel verslavend geworden. Op vrijdagavond heb ik die zware trainingen echt nodig om zo symbolisch het weekend in te gaan. Een verkoelende plons in het water doet altijd deugd na een lange werkweek. Zonder waterpolo voel ik me niet compleet. Ik kom door die sport elke keer tot rust.”
“Ik werk voor een weekblad en in vergelijking met een dagkrant lijkt het bij ons misschien rustiger, maar dat wil niet zeggen dat er geen stress is. Wij hebben ook deadlines en een drukkerij die niet wacht. De krant ligt zondag in de displays. De artikels moeten met andere woorden vrijdag al ingediend worden. Bij ons kan er ook iets onverwachts tussenkomen. Ik kan me op de redactie nog zo goed voorbereiden maar zal altijd afhankelijk zijn van andere zaken. Dat zijn stressvolle momenten voor de eindredacteurs. In het begin kon ik daar niet zo goed mee omgaan.”
Scoop: Waterpolo, is dat een sport die leeft in België?
De Bree: “Waterpolo geniet weinig bekendheid. Ik vind het een prachtige, harde, spannende en complete sport die meer aandacht verdient. Met mijn ploeg speel ik in derde klasse. Al kan je die competitiegroep niet vergelijken met het voetbal. Wij hebben veel minder ploegen. De sportieve ambitie is wel in de waterpolowereld aanwezig. Binnen enkele jaren spelen we kampioen met de huidige ploeg, zeker weten.”
Zonder waterpolo voel ik me niet compleet
Scoop: Wordt waterpolo dan serieuzer genomen dan cafévoetbal?
De Bree: “Het is ook serieuzer dan een caféploeg. Of een caféploeg wint of verliest, dat maakt niet zo veel uit. Zolang ze maar pintjes mogen pakken na de match. Wij nemen het wel serieus. Het gaat er soms hard aan toe tijdens zo’n match. In tegenstelling tot het voetbal heerst er meer respect. Wij gaan nooit op iemand springen met de intentie om een andere persoon pijn te doen, maar toch is waterpolo geen sport voor watjes.”
Scoop: Op de website van jullie waterpoloploeg RZV staat een artikel over een worp die naar jou vernoemd is.
De Bree: “Dat is vooral in mijn ploeg. Iedereen krijgt bij ons een bijnaam als hij nieuw is in de ploeg. Bij mij is dat ‘driesbom’. Die verwijst naar een worp die ik gebruik tijdens de wedstrijden. Ik heb vroeger nog netbal gespeeld en daar heb ik op een speciale manier leren gooien met de bal. Ik gebruik die worp soms ook bij het waterpolo, met succes. Daarnaast woog ik toen ik begon met waterpolo dertig kilo meer, vandaar ‘de bom’. Als journalist had ik veel kantoorwerk en at ik heel ongezond. Het is door een combinatie van die worp en mijn gewicht dat iemand uit de eerste ploeg mij ‘driesbom’ begon te noemen.”
Scoop: Waterpolo is een teamsport en als journalist moet u individueel werken. Zorgt dat soms niet voor een conflict met uzelf?
De Bree: “De combinatie vind ik perfect. Als journalist werk ik het liefst alleen. Ik merk dat veel andere collega-journalisten nogal egoïstisch zijn. Het zijn mensen die op hun eilandje werken en met rust gelaten willen worden.”
“Toch zou ik nooit een individuele sport uitoefenen. Behalve lopen. Ik denk dat sporters uit individuele sporten vaker een burn-out krijgen dan sporters uit teamsporten. Ik krijg zoveel aanmoediging en sociale ondersteuning van mijn teamgenoten. Ik voel als journalist ook de nood om onder de mensen te komen. In mijn team is er een hechte vriendschapsband. Het zijn mijn kameraden met wie ik me enorm amuseer.”
Dries De Bree:”“Als journalist werk ik het liefst alleen, maar toch zou ik nooit een individuele sport willen beoefenen”
Scoop: U speelt waterpolo op nationaal niveau, geeft dat een extra inkomen?
De Bree: “Voor het geld doe ik het zeker niet. Het zijn geen astronomische bedragen zoals in het voetbal. Met een gewonnen match kan ik zo’n 25 euro verdienen. Soms moeten we drie uur rijden om een uur in het zwembad te zitten. Die 25 euro ben ik dan al kwijt aan benzine. Zoals ik al zei, voor het geld doe ik het niet, wel uit liefde voor de sport. Wanneer er eens familie of vrienden komen supporteren, zeggen ze ook dat het een zeer leuke sport is om naar te kijken. Ze komen zelfs terug om meer matchen te zien.”
“Gelukkig heb ik als journalist niet te klagen over mijn loon. Zoals mijn lectoren me vroeger vertelden in de les: ‘Als journalist ga je nooit een grootverdiener worden, maar je krijgt wel veel extraatjes.’ Dankzij mijn job kan ik vier keer per jaar gratis op reis. Ik heb de helft van de wereld al gezien en ik ben nog niet eens dertig. Wie kan dat zeggen?”
Scoop: U lijkt een levenslustige persoon te zijn.
De Bree: “Dat komt waarschijnlijk door het intensief sporten en het feit dat ik dertig kilo ben vermagerd. Sinds ik die overtollige kilo’s kwijt ben, heb ik ook veel meer zin in mijn werk. Ik ben eigenlijk één brok energie. Wat een goede zaak is voor mij, want ik denk echt dat sporten de kans op een burn-out sterk doet verminderen. Als ik een tip kan meegeven aan collega’s: laat je werk los en zoek iets dat je tot rust brengt.”
Zoë Bauwens
In de gedrukte Scoop vindt u nog meer journalisten die een uitlaatklep hebben. Zo volgt Tom Wybo een slagersopleiding en combineert Dennis Vansant journalistiek met stand-up comedy
[jetpack-related-posts]