“Ik ben naar Eksaarde gekomen voor mijn familie”, benadrukt Bayram Özkul. Enkele jaren geleden stond Özkul nog in de bakkerij in Lokeren met zijn neef. Nu runt hij al drie jaar zijn eigen bakkerij in Eksaarde. Twintig jaar geleden is hij vertrokken uit Turkije en in België komen wonen. “Het is nooit moeilijk geweest om me aan te passen”.
Bayram zegt dat hij niet graag naar anderen luistert en dat hij graag zijn eigen baas is, maar dat is niet altijd zonder risico. “Zelfstandig zijn is altijd risico nemen, maar mensen moeten risico’s nemen. Je steekt veel geld in je onderneming waardoor je veel kan verliezen, maar je kan ook winnen hé. Als je hard werkt, brengt dat meestal ook geld op.” Özkul vertelt dat hij volgend jaar grotere taarten wil leren maken. “Ik denk lang na over hoe ik mijn werk kan verbeteren. Iedereen leeft één keer en ik wil een goed leven gehad hebben. Niet enkel op vlak van mijn werk, maar ook in het dagelijkse leven. Dit jaar heb ik leren zwemmen. Ik kon dat vroeger niet, maar nieuwe dingen bijleren, dat geeft mij voldoening. Al is het maar iets kleins, ieder jaar wil ik iets bijleren.”
“Ik zie mezelf dit werk niet voor altijd doen. Ik zou mensen zeker aanraden om een bakkerij te starten want je kan er goed mee verdienen. Maar misschien zou ik wel eens iets anders willen proberen”, vertelt Bayram. De eerste jaren dat hij in België was, heeft Bayram in de bouwsector gewerkt en samen met zijn neef een bakkerij in Lokeren uitgebaat.
Familie
Familie is heel belangrijk voor Bayram. Door zijn familie is hij naar Eksaarde gekomen. “Lokeren is een beetje te druk voor mijn familie. Ik had gehoord dat Eksaarde een goede school heeft en dat leek mij perfect voor mijn kinderen”, zegt Bayram overtuigd van zijn beslissing. “Als ik geen familie zou hebben, zou ik niet zo hard werken. Het zou erg moeilijk zijn zonder mijn familie. Een goede familie kan je door alles heen helpen en daarom probeer ik mijn kinderen zo goed mogelijk op te voeden. Gezondheid en familie zijn de twee dingen waaraan ik het meeste waarde hecht, daarna komt mijn werk.”
Een goede familie kan je door alles heen helpen
Bayram Özkul
“Ik ga iedere maandag en dinsdag 10 kilometer lopen met mijn vrouw. Ik probeer ook mijn kinderen sport mee te geven”, zegt Bayram. Hij vindt een sportief leven erg belangrijk. Naast lopen, zwemt hij ook. “Als ik geen sport meer zou kunnen doen, zou ik dat heel spijtig vinden.”
In België
Bayram heeft Turkije verlaten om zijn dromen te verwezenlijken. “Ik heb altijd gehoord dat alles beter is in Europa”, zegt hij. “Ik hoopte meer kansen te krijgen.” In Turkije is Bayram naar de middelbare school geweest, maar hij is nooit naar het hoger onderwijs gegaan omdat zijn ouders dat niet konden betalen. “Ik had het recht om verder te studeren, maar het was veel te duur en ik woonde in een dorp. In een dorp is er een middelbare school, maar geen hoger onderwijs. Dat heb je enkel in de stad. Als je naar de stad in Turkije wil, ben je al vaak vier tot vijf uur onderweg. In Europa is dat niet het geval.”
Ik heb altijd gehoord dat alles beter is in Europa
Bayram Özkul
“Het is nooit moeilijk geweest om me aan te passen”, verhaalt Bayram. “Ik ben altijd al een harde werker geweest en toen ik naar België kwam, heb ik nooit veel tijd gehad om na te denken over de situatie.” Bayram is eerst naar Zwitserland gegaan voordat hij naar België kwam. Hij is naar België gekomen omdat zijn neef had verteld dat het in België goed is. Volgens Bayram bestaat er niet zoiets als een Turk, een Belg of een Duitser. “Ik zie mezelf als een internationale burger. Ik ben gewoon een mens op aarde die met iedereen overeen probeert te komen.”
In Turkije schijnt de zon bijna iedere dag en het regent er niet vaak. Dat is niet zo in België en daar heeft Bayram het soms moeilijk mee. “Het kan hier dagenlang regenen en de lucht is voor lange tijd donker. In Turkije kan het soms ijskoud zijn, maar de zon schijnt tenminste.”
[jetpack-related-posts]