Misschien heb je nog nooit van Saskia Vanvaerenbergh gehoord, maar in Lede en omstreken staat ze bekend als ‘Dokter Geluk’. Ze stopte na 22 jaar als huisarts in een duopraktijk in het Oost-Vlaamse Lede om haar grote droom te realiseren: romans schrijven, en het liefst veel. Haar eerste boek verschijnt wellicht in het voorjaar van 2022.
Huisarts Saskia Vanvaerenbergh zette in oktober laatstleden haar werk in een duopraktijk in Lede stop om boeken te gaan schrijven. Dat is immers haar grote droom. “Huisarts zijn is een toffe job. Je hoort heel veel verhalen van mensen en je kan mensen helpen, maar er hoort ook veel administratief werk bij”, klinkt het. “Het zijn lange dagen. Je weet nooit wanneer je thuis bent.” Mocht het mogelijk zijn om het werken als huisarts en het schrijven van boeken te combineren, dan zou ze dit onmiddellijk doen. Maar helaas is dat niet haalbaar. Dat heeft ze zelf moeten ervaren.
De laatste hand
Momenteel legt Vanvaerenbergh de laatste hand aan haar boek. In dat boek, dat ongeveer 350 bladzijden zal tellen, wordt het verhaal verteld van een vrouw die arts is. Ze maakt heel wat mee, zowel op professioneel als op persoonlijk vlak. In het boek is ook humor verwerkt. Het verhaal is gebaseerd op verhalen die Vanvaerenbergh gehoord heeft van families in haar praktijk. “Als huisarts maakte ik dagelijks mee wat je normaal in een heel leven niet meemaakt”, aldus de schrijfster. “Door alle verhalen te bundelen, heb ik wel stof voor twintig boeken.”
Rode draad
De rode draad van het boek is het aspect tijd. Het hoofdpersonage worstelt met tijd. Vanvaerenbergh hoopt dat ze met haar boek de boodschap kan brengen dat we bewuster moeten leven. We moeten onze tijd goed spenderen.
Schrijfproces
Vanvaerenbergh schrijft vooral ’s avonds. Dan kan ze vier à vijf uur aan een stuk schrijven, vaak tot twee uur ’s nachts. Maar er is veel discipline nodig om er aan te beginnen, merkt ze op. De voormalige dokter schrijft al vier jaar aan het boek, maar door haar job als huisarts vond ze niet vaak de tijd om te schrijven. Ze ging om de zes weken telkens een weekend naar Antwerpen op hotel om daar in alle rust te schrijven. Pas het afgelopen jaar vond ze de tijd om voor vier volle weken te gaan schrijven in Zeeland.
Het moet makkelijk lezen
“Als ik schrijf, lees ik vaak luidop. Ik wil niet in spreektaal schrijven, maar het moet wel vlot lezen”, zegt Vanvaerenbergh. Daarom wil ze ook niet te moeilijke woorden of zinstructuren gebruiken, maar soms betrapt ze zichzelf erop dat het te simpel klinkt. “Het moet gewoon gemakkelijk lezen”, besluit ze. Van ‘writer’s block’ heeft de schrijfster daarentegen geen last. “Inspiratie vinden is geen probleem. Ik heb zoveel ideeën in mijn hoofd”, voegt Vanvaerenbergh er nog aan toe.
Tijd is eindig
Waarom deze roman er eentje is die je moet gelezen hebben? “Je moet het boek lezen om stil te staan bij het feit dat onze tijd eindig is. Mensen vergeten vaak dat de tijd ooit opgeraakt. Ze mogen op het einde van hun leven geen spijt hebben van de dingen die ze niet gedaan hebben. Je gaat één keer dood, maar je leeft elke dag opnieuw.”