“De Vlaamse regering heeft deze legislatuur een recordbedrag geïnvesteerd in sociale huisvesting.” Dat beweerde de lijsttrekker van N-VA Gent, Anneleen Van Bossuyt op 1 oktober tijdens de eerste aflevering van de verkiezingsshow ‘Iedereen kiest’ op één. Klopt dat ook?
Tijdens de talkshow bracht één in een reportage de erbarmelijke toestand van enkele sociale woningen in de Sint-Bernadettenwijk in Gent aan het licht. Lijsttrekker van het kartel SP.A-Groen, Rudy Coddens reageerde dat de Vlaamse regering met te weinig geld over de brug komt om de nood aan sociale woningen te ledigen. Van Bossuyt diende Coddens meteen van antwoord met de bewering dat de Vlaamse regering met partijgenoot Liestbeth Homans als Minister van Wonen, de afgelopen legislatuur net een “recordbedrag” heeft geïnvesteerd in sociale huisvesting.
Uit de cijfers van de Vlaamse Maatschappij voor Sociaal Wonen (VMSW) blijkt dat de Vlaamse regering sinds 2014 al 3,8 miljard euro geïnvesteerd heeft in de renovatie en bouw van sociale woningen. Inderdaad een recordbedrag. Het cijfer ligt zelfs 53% hoger dan de 2,5 miljard euro uit de vorige legislatuur. Dit jaar investeerde Vlaanderen 825 miljoen euro. Dat is het hoogste cijfer ooit.
Tegelijkertijd is echter ook de vraag naar sociale woningen gestegen, sinds 2013 met 32 procent. Volgens de meest recente cijfers van de VMSW stonden er in 2017, 122.528 mensen op de Vlaamse wachtlijsten. “De investeringen zijn inderdaad verhoogd, maar ook de vraag naar sociale woningen blijft stijgen”, zegt Joy Verstichele, Coördinator van het Vlaams Huurdersplatform.
Lage ambitie
Sinds 2013 zijn er 29.500 kandidaat-huurders bijgekomen, terwijl er in diezelfde periode slechts 7000 nieuwe sociale huurwoningen gebouwd werden. In 2009 startte de Vlaamse Regering een groeiplan op om de investeringsbudgetten in de sociale huisvestingssector te verhogen. “Maar dat plan is nooit ambitieus genoeg geweest. De overheid had kunnen voorzien dat ook de vraag zou blijven stijgen. Dit onder andere door de vergrijzing, de naweeën van de crisis en de stijgende migratie.”
Wanneer we de sociale huisvesting op nationaal niveau bekijken, zien we dat die in ons land 6,7% van de totale woningmarkt bedraagt. In onze buurlanden Nederland en Frankrijk is dit 34,1% en 18,7%. “De oorzaak hiervan is dat het Belgische beleid altijd al eigenaarschap stimuleerde aan de hand van goedkope leningen. Hierdoor is het systeem van sociale huisvesting zwak uitgebouwd”, zegt Bea Cantillon, professor politieke wetenschappen aan de Universiteit Antwerpen.
Conclusie
“Het is goed dat de huidige regering het budget voor sociaal wonen optrekt, maar dat is lang niet genoeg om aan de huidige vraag te voldoen”, besluit Verstichele.
We beoordelen deze stelling als WAAR.
De auteur
De auteur
