Nele Vandersickel (36) is enkele jaren geleden overgeschakeld naar een Zero Waste levensstijl. Samen met haar vriendin Ortja heeft ze de blog Schonestadsmeisje opgericht, waar ze hun lezers tips geven om duurzamer te leven. Vandaag vult ze nog maar één vuilnisbak per jaar.
“Ik ben zes jaar geleden begonnen met mijn afval te verminderen. Ik vul nu één vuilnisbak per jaar. Ik ben niet extreem, maar ik probeer te doen wat haalbaar is”, vertelt Nele. Ze woont samen met haar dochter Loes (9) in Gent. “Ik heb systematisch spullen weggedaan die ik niet meer gebruikte. Ik probeer zo weinig mogelijk nieuwe dingen te kopen.” Als Nele iets koopt dan is dat tweedehands, fairtrade of van biologische materialen. Haar boodschappen doet ze in de biomarkt. “Over alles wat in mijn huis komt, is nagedacht.”
Tegen de stroom in
De enorme hoeveelheid afval die we verbruiken zette Nele aan om over te stappen naar Zero Waste: “We doen alsof de planeet oneindig is. Plastic is gemaakt uit olie, dat miljoenen jaren nodig heeft gehad om zich te vormen. Dan gaan wij dat in één generatie opgebruiken. Als je nadenkt over het proces achter de dingen die je verbruikt, besef je dat alles impact heeft op de planeet. In de mate van het mogelijke probeer ik dat te beperken.”
Als je nadenkt over het proces achter de dingen die je verbruikt, dan besef je dat alles impact heeft op de planeet. In de mate van het mogelijke probeer ik dat te beperken.
Nele Vandersickel
Duurzaam leven gaat voor Nele dus verder dan je afvalgebruik verminderen: “Ik heb mijn auto verkocht en ik heb een elektrische fiets gekocht in de plaats. Ik heb ook zonnepanelen gelegd. Ik probeer zo veel mogelijk vegetarisch te eten, maar dat lukt niet altijd. Als ik toch vlees eet beperk ik me tot kip, omdat het een lage ecologische voetafdruk heeft.”
Nele was de eerste in haar vriendenkring die Zero Waste begon te leven. Het was in het begin moeilijk om die stap te zetten: “Je gaat compleet tegen de stroom in. Maar ik heb gemerkt dat door het gewoon te doen, anderen vanzelf volgen. Veel vriendinnen zijn zich ook meer beginnen inzetten om hun afvalverbruik te verminderen.”
Schonestadsmeisje
Samen met Ortja Wille heeft Nele de blog Schonestadsmeisje opgericht: “Ik heb haar leren kennen via de winkel Ohne. Ze vertelde dat ze graag een blog zou beginnen en ik zei dat ik het technische wel voor mijn rekening kon nemen. Ik heb dan op één nacht de website gemaakt. Nu vijf jaar later hebben we 140 000 kliks op de website en is alles zo’n beetje gezegd. Je kan ook niet blijven dingen uitvinden.”
Het was een soort sport om zo veel mogelijk afval te beperken en op zoek te gaan naar het beste alternatief.
Nele Vandersickel
Bij de start van de blog zat Nele in het transitieproces. Zij en Ortja wilden wat ze door vallen en opstaan geleerd hebben, delen met andere mensen om het gemakkelijker te maken voor hen. “Iedereen vroeg altijd hoe we het deden en op de blog staat er veel informatie en geven we tips”, vertelt Nele.
De blog heeft haar ook geholpen: “Het was een sport om zo veel mogelijk afval te beperken en op zoek te gaan naar het beste alternatief. Nu ben ik op een moment gekomen waarop ik blij ben met waar ik sta. Zero Waste is een gewoonte geworden. Ik moet er niet meer bij nadenken. Ik richt me nu op andere zaken en kijk welke dingen ik nog kan doen.”
Een bevrijdend gevoel
Nele vindt het een zeer fijne levensstijl: “Praktische dingen zijn eenvoudiger. Je wint tijd en ik heb een minder druk leven omdat ik minder spullen heb om aan te denken. Het is zeer bevrijdend om van die brol af te zijn.”
“Ik ben niet naïef. Ik verwacht niet dat de hele wereld Zero Waste wordt”, antwoordt Nele op de vraag of ze in België verandering hoopt te zien op vlak van duurzaamheid. “Mensen kunnen lui zijn en het is pas als de overheid ingrijpt dat we echt een verschil zullen zien. Maar we hebben allemaal onze gewoontes en er is geen reden waarom we die niet kunnen veranderen. Mensen zeggen mij vaak dat ik wat normaal moet doen, maar wat is dat? Is het normaal dat 1% van de bevolking alles bezit en verantwoordelijk is voor 80% van de CO2-uitstoot? Ik vind van niet. En als we zelf niet veranderen, dan zal de natuur ons daar wel toe dwingen.”
De auteur
