Toen ze nog een kind was, wist Michelle De Jong al dat ze verschilde van haar leeftijdsgenoten: ze was een meisje in het lichaam van een jongen. Onder druk van haar ouders verdrong ze die gevoelens en zette ze haar leven verder als man. Tot 2013, toen ze na een make-over toch besloot een vrouw te worden. “Spijt van mijn leven als man heb ik niet, alleen jammer dat het 53 jaar geduurd heeft.”
Net voor haar achtste verjaardag kreeg Michelle De Jong te horen van haar ouders dat ze niet meer met haar zus mocht spelen. “Ik speelde op die leeftijd enkel met de meisjes van mijn klas, en thuis met mijn zus. Poppen waren vanaf dan voor meisjes, auto’s voor jongens.” “Op mijn veertiende probeerde ik het nog eens naar voren te brengen bij mijn moeder. Dat werd een regelrechte oorlog, ik kreeg zelfs klappen.” Ik trok een harnas aan en ben de rol beginnen spelen die mijn ouders wilden. Ik werd een toneelspeler”
Toen heeft De Jong een knop omgedraaid. “Op dat moment heb ik een harnas aangetrokken en ben ik de rol beginnen spelen die mijn ouders wilden. Ik werd een toneelspeler. Ik drukte mijn echte gevoelens zodanig weg dat ik op den duur begon te geloven dat ik een man was.” Maar dat was voor haar ouders niet genoeg. “Ze bleven hun leven lang met haviksogen kijken naar alles wat ik deed. Toen ik eindelijk inzag wat er aan de hand was en ik mijn echte gevoelens volgde, voelde ik me als herboren.”
Dakloos
Dat het zo lang geduurd heeft voor De Jong inzag wie ze echt was, lag dus grotendeels aan de druk van haar ouders. In 2013 werd ze erg ziek. “Ik heb toen zelfs een tijdje aan de beademing gelegen. Omdat de dokters niet wisten wat er mis was, ging ik gaan praten met een psychologe.”
Na dat gesprek zag De Jong een advertentie voor een make-over. “Ik maakte meteen een afspraak. Wanneer ik mezelf een paar dagen later in de spiegel zag staan als vrouw, schoten de tranen in mijn ogen. Dan wist ik het zeker: dit is wie ik ben.” Ze had op dat moment een gezin met vier kinderen. Zij reageerden in eerste instantie positief. “Mijn vrouw en ik besloten om als vriendinnen verder te gaan. Mijn jongste dochter heeft zelfs de naam Michelle gekozen!” Ik weigerde mezelf te prostitueren. Tien minuten later stonden mijn spullen buiten”
Maar al snel kwam er een einde aan de feestvreugde. “Mijn vrouw is er toen met het geld en de kinderen vandoor gegaan. We woonden toen in Spanje en ik moest met terug naar Nederland. We zijn gescheiden en sindsdien heb ik amper nog contact met hen.” In Nederland liep het niet veel beter. “Ik kwam terecht bij een club voor transgenders. Daar deed ik klusjes in ruil voor een kamer. Na een tijd zei de uitbater dat hij een voorstel voor me had. Hij wou dat ik mezelf prostitueerde! Ik zei dat ik dat absoluut niet wou en tien minuten later had hij mijn spullen buiten gezet. Dan heb ik in de winter van 2014 over straat gezworven. Uiteindelijk kreeg ik onderdak bij het Leger des Heils en toen is de transitie pas echt gaan lopen.”
Badpak
De Jong kijkt niet met spijt terug op haar tijd als man. “Ik heb ook erg veel leuke dingen gedaan in mijn leven. Ik vind het wel jammer dat het 53 jaar geduurd heeft. Maar daardoor ben ik nu geworden wie ik ben.” Ook heeft ze voor het eerst in 20 jaar terug contact met haar zus. “We hebben nu een goede band en hebben de grootste lol. Ze vertelde me dat ze een hekel had aan haar broer, maar dat ze erg veel van haar zus houdt.”
Sinds haar transitie doet ze lezingen en werkt ze als vrijwilliger bij een transgendervereniging. “Dat doe ik omdat er te weinig kennis is. Daarom vind ik dat wanneer iemand een vraag heeft, die altijd gesteld moet worden. Anders ontstaat er onduidelijkheid.” Toch wil ze zo snel mogelijk weer een echte job. “Dan draag je toch meer bij aan de maatschappij. En dan kan ik nog eens op vakantie, anders heb ik mijn badpak voor niets gekocht”, lacht De Jong.