Itaewon Korean BBQ neemt je mee naar de straten van Seoel

| Dit artikel past in een opdracht voor studenten uit het derde jaar met als onderwerp cmp - cultuur & lifestyle.

Bij Itaewon heerst er een gezellige drukte (Foto: Moosha Le Noir)

 

De Koreaanse cultuurgolf of ‘Hallyu’ is niet te stoppen. K-popgroep BTS, The Masked Singer en de recente Netflixserie Squid Game, allemaal zijn ze overgewaaid vanuit Zuid-Korea. Ook op culinair vlak is de Koreaanse invloed zichtbaar. Zo opende recent nog een nieuw restaurant in het centrum van Brussel: ‘Itaewon BBQ en Soju bar’. Wij lieten ons één avond onderdompelen in de Koreaanse eetcultuur.

Itaewon BBQ heeft zijn naam te danken aan het gelijknamige district van Seoel in Zuid-Korea. De straten staan erom bekend een bruisend nachtleven en brede wereldkeuken te hebben. Het restaurant is geïnspireerd op de Koreaanse levensstijl, waar naast hard werken, vriendschap en familie een belangrijke rol vervullen. Met comfort food op de Koreaanse BBQ, wordt in goed gezelschap de levensvreugde extra in de verf gezet. 

Gemoedelijke sfeer

Het succes van Itaewon blijkt wanneer we een tafel willen reserveren. In een periode van twee weken, is er slechts één tafel beschikbaar. Vol honger – we hebben die middag niet gegeten – staan we een paar dagen later in hartje Brussel. Het restaurant trekt de aandacht door de kleurrijke neonverlichting aan de voorgevel. Wanneer we de deur opendoen, komt de geur van barbecue me tegemoet.

We moeten eerst ons Covid Safe Ticket tonen, dat is in Brussel al langer de gewoonte. Daarna begeleidt een goedlachse dame ons naar een tafel. Binnen is het vrij donker, maar aan alle muren hangt er warme verlichting, wat een gemoedelijke sfeer creëert. De ruimte is niet groot en de tafels staan dicht op elkaar, waardoor er een gezellige drukte heerst. Op de achtergrond speelt er Koreaanse muziek. We installeren ons aan tafel en krijgen een korte uitleg over het concept. 

À la gourmet

Het concept van het restaurant doet denken aan gourmet. In het midden van de tafel zit er een kleine grillplaat met bakpapier erop. Voor de vaste prijs van 35 euro kan je vervolgens via een tablet stukjes vlees en vis bestellen die je op eigen tempo op de barbecue kan leggen. Gedurende twee uur lang kan je om het kwartier twee bestellingen per persoon doorgeven. Drankjes en dessert zijn overigens niet inbegrepen in de prijs. En voor zij met ogen groter dan de buik: om verspilling tegen te gaan, rekent het restaurant drie euro extra per onafgemaakt gerecht.

Wanneer de dame klaar is met haar uitleg, zet ze de grillplaat aan en trekt ze de gouden buis die boven ons hangt naar beneden. Later begrijp ik dat dit het afzuigsysteem is om de hoeveelheid rook in de ruimte te beperken. Een clever systeem wel, dat er nog stijlvol uitziet ook. We pakken de tablet om meteen een drankje en onze eerste reeks hapjes te bestellen. Ik ervaar een kleine teleurstelling wanneer de twee kipgerechten waar ik naar uit had gekeken uitverkocht blijken, maar de kaart biedt gelukkig nog genoeg andere opties.

De gouden buizen werken als een afzuigsysteem (Foto: Moosha Le Noir)

Lichtjes zoete kruiding

Lang moeten we niet wachten voordat onze bestelling arriveert. Verschillende soorten vlees zoals buikspek, stukjes rundvlees en gekruide kip worden in kommetjes voor ons op tafel gezet. We gaan meteen aan de slag en leggen van alles iets op de plaat. Terwijl we wachten, nemen we een hap van de dumplings en gefrituurde loempia’s, die we als starters hebben besteld. Dumplings zijn een nieuw fenomeen voor mij, maar het deegpakketje met vlees in dit geval, is zeker voor herhaling vatbaar. De loempia’s zijn fenomenaal: perfect krokant, niet te vettig, een goede vlees-groenteverhouding en een lekkere kruiding. Zo goed als deze, heb ik ze nog nergens anders gegeten.

De vleesjes op de plaat kleuren ondertussen al goed bruin. Vol goede verwachtingen breng ik na wat gestuntel met mijn stokjes een eerste stukje varkensvlees richting mijn mond. Opnieuw stelt Itaewon niet teleur. Waar varkensvlees vaak nogal taai en vlak van smaak kan zijn, is dit stukje sappig met een lekkere, lichtjes zoete kruiding. De rest van de avond proberen we alle soorten vlees van de kaart. Allemaal zijn ze even goed, enkel de ‘Dalk Kangjeong’ of gefrituurde kip valt uit de toon. De kip is zeker niet slecht, maar mist aan kruiding en smaak, waardoor het me meer aan een gerecht uit een fast foodketen doet denken. Na wat rijst en andere stukken vlees, ben ik deze kleine tegenvaller echter snel vergeten.

Vlotte bediening

De hele avond verloopt eigenlijk heel sfeervol en de vlotte bediening werkt daar zeker aan mee. Er is genoeg personeel om de vele bestellingen op te vangen en wanneer we onze barbecue even niet aankrijgen, moeten we nog geen minuut wachten voor iemand het probleem voor ons oplost. Daarnaast checkt de bediening ook zeer regelmatig of we een nieuw stuk bakpapier nodig hebben – van de marinades op het vlees krijgt het bakpapier nogal snel zwarte plekken. Nog voor we er zelf last van hebben, ligt er al een nieuw stuk papier op de plaat. Alle lege potjes worden op tijd weggehaald, zodat er voldoende ruimte op tafel is voor een eventuele nieuwe bestelling en de dame die ons aan het begin van de avond het concept uitlegde, neemt alle tijd om een foto van ons te maken met de wegwerpcamera.

Wanneer we zo ongeveer anderhalf uur aan het tafelen zijn, verschijnt er op de tablet een aftelklokje. We kunnen nog een half uur bestellingen doorgeven. Nu wisten we op voorhand wel dat de shifts twee uur duurden, maar ik voel me toch opgejaagd door de melding. Ik ben van mening dat een concept als dit gemaakt is om gezellig samen aan tafel te zitten en daarvan te kunnen genieten. De gourmet style vraagt tijd en dan is twee uur net te kort. Wanneer er nog een kwartier te gaan is, zijn we eigenlijk nog bezig met grillen en besluiten we als laatste nog een extra portie van die heerlijke loempia’s te bestellen. Het is jammer dat we omwille van de (te) korte shifts zelfs geen tijd meer hadden voor een dessert.

De eindafrekening

Net zoals de rest, gebeurt ook de betaling via de tablet. Wanneer je klaar bent met eten, geef je aan of je cash of met kaart wilt betalen, waarna er iemand langskomt met de rekening. Zoals eerder al vermeld werkt Itaewon met een vaste prijs, drank niet inbegrepen. Die laatste valt bij de eindrekening toch vrij duur uit. Het water dat we dronken was enkel in een halve literfles van 4,5 euro te verkrijgen en die hoeveelheid stapelt zich al snel op. De vaste prijs van 35 euro per persoon voor het eten is zeker niet goedkoop, maar is ook niet overdreven, rekening houdend met het feit dat starters inbegrepen zijn en dat je zoveel kan eten als je wilt. In een degelijk restaurant betaal je voor voor- en hoofdgerecht al snel hetzelfde, als het al niet meer is.

Met een overvolle buik trekken we de deur van het restaurant achter ons dicht. Het eten was zeker lekker, maar het is vooral de gezelligheid en de ervaring van het samen kokkerellen die Itaewon zo bijzonder maken. Ikzelf ben nog nooit in Seoel geweest, maar als het in de buurt komt van wat ik vanavond heb beleefd, zou het zomaar kunnen dat Zuid-Korea mijn volgende reisbestemming wordt.

De auteur

Moosha Le Noir

Profiel E-mail

Muraho! Ik ben Moosha, student journalistiek met een passie voor reizen en eten.