Jan Wauters springt, danst en gaat weer door

Wie hem al in het Maldegemse rusthuis Warmhof aan het werk heeft gezien, zal hem niet gauw vergeten. Springend, dansend en omhelzend animeert hij er geheel vrijwillig de rusthuisbewoners. Maar evengoed kan je hem als koordirigent kennen. Terwijl heel wat leeftijdsgenoten denken aan uitbollen, lijkt Jan Wauters (58) tijd te kort te komen. En alles ten dienste van anderen.

Als Wauters aangelopen komt in het Warmhof voor het interview, verontschuldigt hij zich al meteen. Hij is vijf minuten later dan afgesproken. Daarnet nog heeft hij zijn koor staan dirigeren bij twee uitvaartdiensten. En meteen na het interview moet hij weer het koor leiden in een misviering. “In mijn koorgroepen en in mijn vrijwilligerswerk stop ik veel tijd”, legt hij uit. “Soms drie dagen in de week, maar evengoed een héle week.” Al van jongs af aan is hij bezig met andere mensen. Dertig jaar was hij leerkracht in de lagere school van Balgerhoeke en in zijn jeugd was hij in zijn vrije uren Chiroleider.

Sloeber

Vroeger spookte hij van alles uit als speelse sloeber. Als stagiair-leraar in Zelzate kreeg hij te horen dat “er een verschil bestaat tussen een Chiroleider en een leerkracht”. Toen hij zelf leraar werd, kreeg hij door zijn speelsheid een losse band met zijn leerlingen. Maar over het algemeen had hij weinig problemen in zijn klas. Want hij hechtte ook veel belang aan structuur. “Elke vrijdag schreef ik op het bord wat ze in hun schoolagenda moesten schrijven. Ik was ook streng als ze hun werk niet maakten, omdat ik zelf geen dingen liet liggen.” Ook toen al, als leraar, stak hij veel energie en tijd in zijn job. “De leerlingen wilden veel doen voor mij. Ik denk dat het kwam doordat ik ook veel voor hen deed.”

Voor mezelf heb ik eigenlijk nooit tijdJan Wauters

“Voor mezelf heb ik nu eigenlijk nooit tijd door mijn vrijwilligerswerk. Maar dat laatste doe ik natuurlijk ook een stuk voor mezelf”, glimlacht hij bescheiden. “Ik heb zélf ook deugd van dat werk en van de positieve reacties. Ik hoor mensen zeggen: ‘Dat is er nogal een hé? Mochten we hem niet hebben!’ Dan voel ik dat ik welkom ben. Niet al te moeilijk wellicht, als je tegenover mensen zot doet en hen schouderklopjes geeft, of een kus”, relativeert hij. Vroeger zou hij naar àlle activiteiten in het rusthuis gekomen zijn, maar hij heeft wat gas moeten terugnemen. Zijn vrouw ziet hem ook graag eens thuis voor zichzelf en de kleinkinderen.

Jan Wauters als vrijwilliger in het Warmhof. (Foto: Lauren De Clerck)

Ik word altijd wilder als de ouderen meedoenJan Wauters

Wauters is vervroegd met pensioen gegaan na zijn lerarencarrière. “Maar ik wilde daar niet van profiteren”, zegt hij. “Om mijn dagen zinvol te vullen, ben ik in het Warmhof beginnen te animeren.” Hij kent de senioren er persoonlijk en probeert die banden te onderhouden. Als hij vertelt over zijn optredens, glundert hij. “Ik heb een supergevoel als ik mag optreden, vooral als er ambiance is. Als ik voel dat de ouderen meegaan in mijn verhaal, word ik zelf altijd op een bepaald moment wilder.”

Zenuwen

Vaak moet hij zingen voor tweehonderd mensen, maar zenuwen voelt hij nooit. Als mensen hem vragen om op te treden, doet hij dat zonder aarzelen. “Ik wil altijd mensen enthousiast maken om mee te doen. Maar ik kan ook heel serieus en rustig zijn”, vertelt hij. “Als mensen me bij een activiteit zien zot doen, springen, dansen en omhelzen, begrijpen ze soms niet dat ik dezelfde persoon ben als die dirigent bij een uitvaart.”

Buitengezet

Jezus noemt hij dé figuur die hij wil volgen. “De dingen die ik probeer te doen in mijn leven zijn geënt op ‘doe een ander niet aan wat je zelf niet wil’ en ‘zie iedereen graag’.” Mensen die ergens buitengezet worden of niet veel meer kunnen, krijgen daarom bij hem een kans.

Soms moeten mensen me wat temperenJan Wauters

Jan Wauters heeft naar eigen zeggen erg veel geduld en is daar blij mee. Hij kan dat goed gebruiken. In het koor moet hij wel eens zestien keer dezelfde zin voorzingen, tot het goed zit. Een kleiner kantje van zichzelf vindt hij dat hij graag gelijk krijgt. “In discussies kan ik niet gemakkelijk toegeven dat andermans idee ook goed kan zijn”, lacht hij. “Ik ben uitbundig in alles wat ik doe; soms moeten mensen me zelfs temperen”.