Melkboeren, molenaars en bierbrouwers: vroeger vond je ze overal, vandaag moet je al goed zoeken om ze te vinden. De beroepen zijn dan wel met uitsterven bedreigd, toch blijven velen de passie voor hun vak behouden. Drie ambachtslieden vertellen hun verhaal, terwijl de tijd hen langzaam maar zeker uit het straatbeeld doet verdwijnen.
“Ziek zijn is geen optie. Als ik me niet goed voel, is het op wilskracht en paracetamol.” Zo staat melkboer Gino Van Riebeke in het leven. Hij doet alles voor zijn klanten en daarom vertrouwen ze hem blindelings. Melkboeren gaan regelmatig binnen bij de mensen en dan is het niet om buitenechtelijke kinderen te maken zoals wel eens gezegd wordt.
Ziek zijn is geen optie. Als ik me niet goed voel, is het op wilskracht en paracetamol.”
Gino Van Riebeke
Bij de mensen thuis
Het sociale contact is enorm belangrijk voor Gino. “Ik hou ervan om een babbeltje te doen met de mensen. Voor de ouderen ben ik een luisterend oor. Zij zien niet zo vaak iemand en die korte gesprekken doen hen veel deugd.” Zijn service is zijn grootste troef. Dat is ook een van de belangrijkste redenen waarom klanten melk van de melkboer kopen en niet bij de supermarkt. “Ik zorg er altijd stipt voor dat mensen een volle bak melk ontvangen als ze van hun werk komen. Het enige dat ze moeten doen, is hun lege bak buitenzetten en dan weet ik dat ik moet stoppen.”
Naast de service vindt Gino het ook zeer belangrijk dat zijn producten van hoge kwaliteit zijn. Hij verkoopt enkel artikelen waar hij zelf voor de volle honderd procent achterstaat. Toen hij 17 jaar was, werkte hij als student bij een bedrijf dat nu zijn leverancier is. Op die manier is hij in de wereld van de melkboeren terechtgekomen en besloot hij dat hij gemaakt is om melkboer te worden. Zijn eerste dagen als melkboer herinnert Gino zich nog alsof het gisteren was. “Toen ik begon, nam ik het klantenbestand van mijn neef over. Daarom was ik de eerste weken met hem op de baan om de route en de klanten te leren kennen. Wanneer ik dit in de vingers had, deed ik de ronde in mijn eentje.”
Leveren in meerdere gemeentes
Zijn huidige ronde doet hij al dertig jaar en dat is niet enkel in zijn thuisgemeente. “Voor mijn tijd waren er twee tot drie melkboeren per gemeente. Doordat er heel wat collega’s gestopt zijn, doen de meeste melkboeren meerdere gemeentes.” Gino’s klanten wonen onder meer in Wingene, Gistel en Hertsberge. Melkboeren die met pensioen zijn, bellen naar Gino met de vraag of hij het ziet zitten om hun rondes over te nemen. “Vandaag de dag is het onmogelijk om maar in één gemeente te leveren. Ik ben een zelfstandige en moet ook mijn dagen zien te vullen.”
Werken schrikt Gino absoluut niet af. Hij werkt zes dagen in de week en staat iedere dag om zes uur op. Dan maakt hij zijn vrachtwagen klaar en vertrekt hij rond acht uur om zijn vaste ronde te beginnen. Om vijf uur ’s avonds is hij normaal thuis, maar soms is de dag langer in drukke periodes. “Ik besef dat het fysiek zwaar werk is en dat ondervind ik nu wel eens.” Hij kent ook geen jonge mensen die melkboer willen worden. Volgens Gino komt dit door de situatie op arbeidsmarkt. “In de jaren tachtig toen ik begon te werken, moest je gaan bedelen bij bedrijven om een job te vinden. Vandaag is het omgekeerd en zoeken veel werkgevers gemotiveerde werkkrachten.”
Vriend des huizes
Als er toch iemand interesse heeft om als melkboer te starten, zou hij hem vertellen dat het belangrijk is dat klanten hem blindelings kunnen vertrouwen. “Jaren geleden was er een jonge groenteboer die ook aan huis leverde, maar hij kwam meer niet dan wel, waardoor mensen snel afhaakten. Je moet als melkboer stipt zijn en je afspraken nakomen.” Gino is niet alleen een hardwerkende melkboer. Hij is voor de meeste klanten ook een vriend des huizes die altijd klaarstaat voor hen. En dat staat niet in zijn taakomschrijving.
De auteur
