Zeven jaar geleden was hij nog verslaafd aan alcohol. Nu is Michaël Niclaus (32) alcoholcoach met acht boeken op zijn teller. Enkele daarvan liggen te blinken in het Gentse healthfood-restaurant O’YO. Als hij tijdens het interview een boek openslaat, ziet hij een handgeschreven tekstje aan hem gericht. “Dat heb ik nog nooit gelezen”, glundert hij. “Zoiets maakt me blij, maar ik krijg ook e-mails van mensen dat ik een onnozelaar ben.”
Michaël Niclaus noemt zichzelf liever een expert dan een alcoholgoeroe. Hij babbelt graag, en veel. “Als mensen mij een vraag stellen, kan ik daar een uur mee bezig zijn”, glimlacht hij. “Maar als iemand tegen me roept ben ik in shock. Dan kan ik niet meer praten.” Meteen wordt duidelijk dat hij een gevoelige persoon is die het leven nog intenser ervaart sinds hij geen alcohol meer drinkt. Niclaus stopte voor de eerste keer toen hij 20 was, en voor de tweede keer op zijn 23ste. “Tijdens de zomer van 2011 was ik op Dour zo zat als een ei op tv verschenen. Ik kreeg telefoon van mijn vader, hij schaamde zich kapot. Op 17 juli 2011 ben ik voor altijd gestopt.” Hij was toen 25 jaar en kreeg van zijn vader de vraag wat zijn doel was in het leven. Dat sloeg in als een bom. “Ik wist niet wat ik moest antwoorden, dus ik ben beginnen nadenken en schrijven. Ik wou er mijn doel van maken om aan mensen te bewijzen dat ik voorgoed kon stoppen met drinken.”
Je zit pas in de miserie als je alles hebt bereikt wat je wou bereikenMichaël Niclaus
Derde keer goede keer. “Ik was gekend om een van de zatste personen van Gent te zijn. Dat was wel stoer, maar ik voelde ergens dat ik niet goed bezig was.” Plots stoppen met alcohol is geen sinecure. Niclaus deed het op zijn manier en begon een videodagboek bij te houden waarin hij tegen zichzelf babbelde. “Daardoor besefte ik dat alcohol een andere persoon van mij gemaakt had. Mijn moeder zei dat ik haar soms kon doodschieten met mijn ogen. Ik besefte dat ik geen zatlap meer wilde zijn.”
Michaël Niclaus in het Gentse healthfood-restaurant O’YO. Foto: Stefanie H.
Aanraking
“Je bent verplicht om dieper naar jezelf te kijken als je stopt met drinken.” Volgens Niclaus is alcohol een vervanging voor een onvervulde behoefte. Hij ging op zoek naar wat hij gemist had in zijn leven en kwam uit bij lichamelijke aanraking. “Ik had vroeger vaak nood aan knuffels, maar in mijn familie was dat moeilijk. Ik werd weinig vastgepakt.” Hij gelooft dat de relatie met zijn ouders de belangrijkste relatie is ter wereld. “Toch heb ik het niet altijd makkelijk gehad, mijn ouders waren zeer oordelend. Ik wilde het perfecte kind voor hen zijn, maar dat ging niet.” In een van zijn videodagboeken verklaart hij dat hij liever dood is dan onder zijn voeten te krijgen van hen. “Ik heb altijd nagedacht over de dood, ik ben er niet bang voor.” Dat een nuchter leven niet altijd over rozen gaat, ervaarde Niclaus zeven maanden geleden. Hij wilde zelfmoord plegen. “Ik heb toen een afscheidsbrief geschreven naar mezelf waarin ik begrip toonde voor de daad die ik zou plegen.” Door veel te schrijven veranderde zijn perspectief op het leven. “Mijn belangrijkste levensles is dat je over niets controle hebt, het universum beslist alles. Dat is een bevrijdende gedachte die me rust geeft.”
Ik wilde het perfecte kind zijn voor mijn oudersMichaël Niclaus
Sloef
Niclaus wil niet te veel nadenken over wat hij nog wil bereiken. Toen hij vijf jaar nuchter was, had hij al alles bereikt wat hij wou: zijn missie over alcohol verspreiden, veel lezingen geven en daar geld mee verdienen. “Je zit pas in de miserie als je alles hebt bereikt wat je wou bereiken.” Hoewel, er was toch iets dat hij nog niet had bereikt: “ik had nog nooit een liefdevolle relatie gehad, alleen destructieve relaties. Ik was een sloef en kon niet voor mezelf opkomen.” Dat is nu veranderd. Niclaus heeft er naast een deftige relatie ook meer zelfrespect bij. “Ik laat me door niemand meer afslachten, mijn waarheid staat boven alles.”
De auteur
