Mijn jaar bij Dansende Beren

Begin dit schooljaar kreeg ik te horen dat ik voor het vak ‘SelfLAB Online 1’ me voor een jaar met iets bezig moest houden dat journalistiek relevant is. Ik dacht onmiddellijk aan het schrijven van recensies. Ik ben enorm gepassioneerd door film en muziek, dus wist ik nog niet over welk van de twee ik recensies wou schrijven. Toevallig ben ik in contact gekomen met iemand die bij ‘Dansende Beren’ zit, een muziekblog waar je muzieknieuws en recensies van albums, singles en zowat alle concerten in Vlaanderen vindt. Dit sprak me erg aan en ik nam direct contact op met de oprichter van Dansende Beren, ook wel de ‘opperbeir’ genoemd, Niels Bruwier. Na wat heen-en-weer gemail en een proefrecensie te schrijven, kreeg ik de kans om bij Dansende Beren aan de slag te gaan.

Eind november kreeg ik te horen dat de recensent voor het concert van Denzel Curry in de Botanique niet kon komen. Aangezien ik een grote fan ben van Denzel Curry kreeg ik de kans om zijn concert te gaan recenseren. Dansende Beren zorgt er trouwens ook voor dat je concerten gratis kan bijwonen. Goed meegenomen dus. Het concert was een geweldige ervaring en dat resulteerde ook in mijn eerste publicatie.

Deze recensie was niet erg moeilijk om te schrijven, aangezien ik al veel wist over de muziek van Denzel. Maar nog geen week later kreeg ik al de vraag om iemand te vervangen die normaal gezien naar Girls in Hawaii in de AB zou gaan. Ik kende deze groep wel van naam, maar ik wist helemaal niets over de muziek. Toch wou ik het wel proberen. Dat zou immers een objectievere recensie opleveren. Ik genoot van het concert, maar ik merkte dat ik er niet meteen een mening over kon vormen. Tijdens het neerpennen van de recensie had ik dan ook enige moeite om de juiste woorden te vinden. Na lang wikken en wegen raakte de recensie toch af.

December was de maand van de eindejaarslijsten. Zo werden er lijsten gepubliceerd als ‘De 50 beste albums van 2017′, ’33 leuke EP’s uit 2017’, ‘De 101 beste singles van 2017’ en nog vele andere lijstjes. Alle auteurs (toch iets over de 50) konden een korte samenvatting schrijven over de albums, EP’s en singles in de lijstjes. Zelf heb ik over “This Old Dog” van Mac DeMarco geschreven in ‘De 50 beste albums van 2017’ en over “13” van Denzel Curry in ’33 leuke EP’s van 2017′. Dit nam niet veel tijd in beslag, wat goed uitkwam tijdens de drukke examenperiode.

In 2018 heb ik maar één concertrecensie geschreven, maar heb ik me eerder toegelegd op het recenseren van singles. Bij Dansende Beren heb je het voordeel dat sommige singles en albums al ter beschikking staan tijdens het recenseren nog voor ze uitgebracht zijn. Die exclusiviteit voelt best leuk. Zo kreeg ik singles van Willem Ardui en blackwave. als eerste te horen (bij blackwave. kreeg ik zelfs als eerste de videoclip te zien). Daarnaast werden enkele van mijn recensies gedeeld op sociale media door de artiesten zelf. Willem Ardui retweette mijn recensie over zijn single en Melanie Faye deelde mijn recensie op Facebook. Te zien dat je mening over artiesten en hun werken door hen ook gelezen wordt, is echt geweldig!

   

Het academiejaar zit er bijna op, maar ik ben zeker nog van plan om bij Dansende Beren actief te blijven. De site biedt heel wat mogelijkheden. Ik kan er mijn schrijfvaardigheden bijschaven, gratis concerten bijwonen en vooral nieuwe muziek blijven ontdekken. Het was een leerrijke ervaring en door ‘SelfLAB online’ heb ik er een nieuwe hobby bijgekregen.

Link naar mijn auteurspagina: http://www.dansendeberen.be/author/matan-grouper/

De auteur

Matan Grouper

Profiel Twitter E-mail

Antwerpenaar in Gent - student Journalistiek - gepassioneerd door muziek en film