“Mijn liefde voor horeca zal nooit verdwijnen”

| Dit artikel past in een opdracht voor studenten uit het eerste jaar met als onderwerp cmp - in dialoog.

Yves Es liet het hoofd niet hangen na zijn faillissement. Foto: Flor van de weghe

 

“Ik zag het faillissement altijd als een nieuw begin met nieuwe mogelijkheden. En als ik er nu op terugkijk is dat ook zo geweest.” Door hevige concurrentie en een brand ging Yves Es’ (52) café in 2011 failliet. Ondanks die tegenslag bleef hij altijd optimistisch.

Yves Es baatte achttien jaar lang een café uit in hartje Lokeren. In 2011 ging hij failliet, maar hij bleef niet bij de pakken zitten. Hij beschouwde het faillissement als een nieuwe kans. “Ik haal die positieve visie uit Amerika”, legt Yves uit. “Als een bedrijf daar over de kop gaat, wordt dat gezien als een levenservaring, een nieuwe start.” Hij vindt het jammer dat failliet gaan in België synoniem is voor mislukken.

Yves maakte als jobstudent kennis met de horeca. Vanaf zijn vijftiende hielp hij mee in cafés. “Ik deed dat heel graag. Maar zelf was ik niet zo’n fervente caféganger. Ik was als kind fanatiek bezig met sport. Ik vind het nu wel jammer dat ik niet wat meer uitging. Ook mijn eigen kinderen zijn sportliefhebbers. Toch stellen zij plezier maken met vrienden voorop.”

Geweldige tijd

De beslissing om zijn eigen café te starten kwam er in 1993 toen Yves een leegstaand pand in Lokeren kocht. “Ik werkte op dat moment voor een brouwerij als vertegenwoordiger. Ik was verantwoordelijk voor Oost-Vlaanderen en Antwerpen. In Lokeren stond een zaak van een klant leeg. Ik nam het pand over en startte mijn eigen zaak.” Café De Kroon was geboren. “Het was een geweldige tijd”, zegt Yves nostalgisch. “Ik startte de zaak alleen, maar stilaan breidde ik uit en kwam er personeel bij.” Het café draaide goed en Yves en zijn collega’s vormden een toffe bende. “Ik werkte hard en zorgde ervoor dat de anderen plezier maakten. Ik hield ervan om onbekenden samen te brengen aan de toog en de hele avond te laten praten.”

De keuze om er een rookvrij café van te maken was misschien niet de juiste, maar ik gaf mijn ideologie voorrang.

Na verloop van tijd kwam er steeds meer concurrentie en Yves besefte dat hij zich moest onderscheiden van de andere cafés. “We zijn overgeschakeld naar een loungecafé en ook de naam hebben we veranderd.” Café De Kroon werd café Bara Mundo. Twee jaar na de facelift brandde het café uit. “Na de herstellingswerken zijn we overgeschakeld naar een dagzaak, dat was een foute beslissing. Tegelijkertijd kozen we ervoor om er een rookvrije zaak van te maken, nog voor het rookverbod wettelijk werd toegepast.” Yves is een hevige sporter en heel erg anti-roken. “De keuze om de zaak rookvrij te maken was misschien niet de juiste, maar mijn ideologie kreeg voorrang”, luidt het.

Tegenwoordig zie je zaken die na twee jaar ophouden met bestaan. Ik vind dat zonde.

“Op een gegeven moment besef je dat het op is”, geeft Yves toe. “Na overleg met onze advocaat hebben we besloten om de boeken neer te leggen. Ik heb de zaak achttien jaar gehad, dat is heel lang. Tegenwoordig zie je zaken die na twee jaar ophouden met bestaan. Ik vind dat zonde.”

Doorzetter

Maar Yves liet het hoofd niet hangen.“ Ik ben iemand die zich doorzet bij een tegenslag. Dat zit in mijn karakter.” Twee weken na het faillissement ging Yves alweer aan het werk.“ Ik wou bewust eerst een job uitoefenen zonder al te veel verantwoordelijkheid. Ik ben dan in een transportbedrijf gaan werken.” Intussen nam hij de tijd om te beslissen welke richting hij met zijn leven wou uitgaan. “Ik had al een diploma marketing op zak en ben in de sales terechtgekomen. Ik regel nu al zes jaar schoonmaakcontracten voor grote bedrijven. Als ik mijn huidige job vergelijk met die als cafébaas, zie ik voor-en nadelen. Bij mijn huidige job heb ik meer vrije tijd dan vroeger.” Hierdoor kan Yves zich meer focussen op zijn hobby, sporten in combinatie met reizen. “Anderzijds is deze job saaier dan die als cafébaas. Het is minder creatief en ook het sociale contact is minder aanwezig.”

Yves Es (Foto: Flor Van de Weghe)

Yves heeft een duidelijk beeld van hoe zijn toekomst eruit ziet.“ Ik wil nog een of twee keer promotie maken. Verder wil ik nog veel reizen.” Zijn liefde voor horeca zal nooit verdwijnen. “Een berghut uitbaten voor alpinisten, dat zie ik wel zitten!”

De auteur

Flor Van de Weghe

Profiel E-mail

Student Journalistiek aan de Arteveldehogeschool