Ik ben jaloers op creatieve geesten. Je zou zomaar geboren worden met de ideeën van iemand als Banksy, Dave Grohl of Casey Neistat.
Heel erg lang heb ik gedacht dat creatief naar de wereld kijken een aangeboren gave was. Dat heeft zo’n kleine 20 jaar geduurd, tot ik begon aan de opleiding journalistiek. Ik vreesde dat ik niet op een manier naar de wereld zou kunnen kijken die anders was dan hoe de meeste mensen de wereld zien. Met vallen en opstaan heb ik in mijn eerste semester als februaristarter ondervonden dat je je manier van kijken naar de wereld kan doen veranderen. Ik begon er meer en meer in te geloven dat ik kon leren creatief te zijn. Het vak SelfLAB online heeft me dit jaar de mogelijkheid geboden om die creatieve vaardigheden aan te leren en te ontwikkelen.
Wat prutsen voor de gein is vermakelijk, maar ik ben zo’n typische westerling die eigenlijk alleen maar dingen wil doen als hij er profijt bij haalt, of op z’n minst iets nuttig mee bereikt.
Een eerste mogelijkheid om iets te maken dat ook echt gebruikt zou worden, bood zich aan toen mijn vader besloot een nieuwe winkel te openen in centrum Oostende. Daarvoor baatte hij al jaren een winkel uit die hij overgenomen had van zijn vader, maar hij wilde af van het wat oubollige karakter van die winkel en besloot om terug ‘from scratch’ te beginnen. Op dat moment ben ik mee in het denkproces gestapt. Na een paar uur samen praten over waar hij naartoe wilde met zijn winkel, ging ik aan het werk om een elegante naam en logo te bedenken. Neen, erg creatief is de naam niet geworden (Louis – Gentle man shop), maar de zaak staat er. Snel daarna volgde een visitekaartje en ging ik op zoek naar een elegante huisstijl, die ik tot vandaag verder blijf finetunen. Mijn vader en ik beheren samen zijn Facebookpagina en ik probeer steeds na te denken hoe we de winkel beter kunnen profileren op sociale media. Omdat mijn vader voornamelijk een ouder cliënteel over de vloer krijgt, hecht hij ook nog heel veel belang aan mailings die via de post worden verstuurd. Ook die heb ik sindsdien allemaal vormgegeven en meegeschreven.
Al snel kon ik in een heel andere branche mijn skills loslaten en ontwikkelen. Caroline Quintens is de moeder van mijn vriendin. Zij maakt al jaren keramiek maar vooral de afgelopen maanden krijgen haar werken steeds meer belangstelling. Keramiek blijft voor haar een hobby, maar toen ze voor het eerst enkele stukken op bestelling moest maken, besloot ze dat de tijd gekomen was om een kleine onderneming op te starten. Met aarde kan ze alles, maar met de computer gaat het net iets minder vlot. We namen de tijd om even te grasduinen bij de concurrentie en in de wereld van de keramiek. Caroline wilde een logo waarin haar initialen verwerkt waren omdat ze houdt van ronde vormen. Met die instructies ging ik aan de slag. Ik probeerde om een ruwe ‘look & feel’ aan het logo te geven om wat in de sfeer van die natuurlijke elementen te blijven. Caroline was laaiend enthousiast. Intussen maakte ik ook al heel wat productfoto’s die ze online kon plaatsen en momenteel ontwerp ik een visitekaartje en een flyer, zodat ze die op haar eerste tentoonstelling in Duitsland kan uitdelen.
Ons kent ons, is het niet? Op die manier raakte ik in contact met Horeca Middenkust, een lokale vertakking van Horeca Vlaanderen. Zij contacteerden mij met de vraag of ik hen als jonge enthousiasteling kon helpen met een probleem waar ze al sinds hun ontstaan mee worstelen: communicatie naar de leden. Maar al te vaak krijgen de bestuursleden de vraag van hun leden wat zij nu precies doen. Om die boodschap over te brengen werden al krantjes en flyers gedrukt, maar nooit deden die wat ze moesten doen. Ze beseften dat ze meer online moesten gaan werken. Naast een vervallen website en een schaars gevulde Facebookpagina viel er online weinig te vinden over Horeca Middenkust. In een lange vergadering besprak ik met het bestuur wat volgens mij de beste opties waren. Een van de ideeën die ik momenteel aan het uitwerken ben is een maandelijkse mailing met kleine artikels om de leden beter te informeren over de activiteiten van Horeca Middenkust. Deze zomer zal ook tijd gemaakt worden voor nieuwe corporate portraits om de site wat up-to-date te maken.
Aan dit alles zou ik graag op een legale manier een cent overhouden. Daarvoor was ik aanwezig op een Experts Night van Gentrepreneur waar ik samen zat met enkele ondernemingsloketten. Prioritair op mijn agenda na de examens is een finale afspraak bij Securex om mijn ondernemingsnummer en btw-nummer in orde te brengen, waarna ik mijn ‘klanten’ kan beginnen factureren. Gaandeweg ben ik ook van plan mijn eigen online portfolio uit te werken. Evoluties zullen te volgen zijn via deze link.
Neen, ik ben Banksy niet en ik zal nooit Casey Neistat worden. Ik ben Arthur Van Belleghem, en ik ben al een pak creatiever dan ik ooit dacht te worden.
[jetpack-related-posts]