Op een befaamd stukje zolder in het Lokerse treffen we een baanbrekende muziekstudio aan die bemand wordt door een zwaargewicht van het Gentse nachtleven. Jens Grieten, eigenaar en bezieler van de alom gekende Kompass Klub, leidt ons vol trots rond in zijn muziekstudio en brengt ons de allernieuwste snufjes bij. Een zolder vol sequencers, interfaces, drumcomputers, samplers, mixing consoles en synthesizers maakt al snel duidelijk dat dit veel meer blijkt dan een uit de hand gelopen hobby. Een impressionante rit doorheen de wereld van elektronische muziek met als kers op de taart een uiterst unieke audio-interface en een paar monitors die tot op heden nergens verkrijgbaar zijn voor het grote publiek. Grieten, alias Massimo Mephisto, flirt dagelijks met de ‘grenzen’ van muziekproductie door middel van een onophoudelijke zoektocht naar gloednieuwe hardware en software. Ontdek zijn studio en werkwijze in onderstaande fotoreportage. Let’s dive into the world of techno(logy)!
Sequencers (hier: Arturia Beatstep Pro) worden vaak gebruikt om via MIDI-signalen andere hardware synthesizers aan te sturen. Met patterns van respectievelijk 8, 16, 32 of 64 steps worden digitale noten omgezet in analoge klanken. Hier wordt de baslijn verzorgd met de ‘Slim Phatty’ van Moog en de lead wordt voortgebracht door een ‘Virus TI2’ van Access. 
Creativiteit is troef. Het inspelen van noten of patterns is een eerste cruciale stap richting een ronkend techno-album. Tegenwoordig bestaan er tal van ‘arpeggiators’ (=ARP’s), die door middel van een logaritme een willekeurige melodie genereren. Een handige tool om variatie te garanderen. 
Eens de verschillende patterns zijn ingespeeld, worden ze opgeslagen als ‘clips’. Een launchpad (hier: Native Instruments Maschine MK3) biedt de mogelijkheid om de ingespeelde clips afzonderlijk af te spelen en/of aan te passen. Opzwepende melodieën aan je vingertoppen, one click away! 
De ‘patchbay’. Dit is het moment waarop de ware artiest naar boven komt. Het creëren van ‘patches’ met line-kabels zorgt ervoor dat je de sound eindeloos kan moduleren. De audio wordt doorheen de apparatuur (filters, effects, compressors, saturators,…) gejaagd en komt er als herboren uit. Hier beslist de artiest vaak welke ‘vibe’ of ‘sound’ er aan het nummer wordt meegegeven. 
Comprimeren maar! Eens de grote lijnen zijn uitgetekend, krijgt de reeds opgenomen sound een boost van jewelste. Een compressor (hier: Avalon Tube series) kan het best vergeleken worden met een slaapzak die je terug in het bijhorend zakje tracht te proppen. Als je dit principe toepast op geluidsgolven dan genereer je een vollere en uiterst krachtige sound. Perfect voor een stevig techno-nummer! 
Een machine uit de oude doos. De DFX-Sampler bewijst nog steeds zijn waarde in een hypermoderne studio. Door het toepassen van de nagelnieuwe firmware-update, combineert deze sampler alle gevestigde waarden met de nieuwe creatieve mogelijkheden. Bovendien wordt ‘verouderde’ apparatuur wel vaker op een nieuwe en innovatieve manier gebruikt in muziekproducties. Dit zorgt ervoor dat muziek immer blijft evolueren. 
De mixtafel is de plaats waar alles samen komt. Door middel van line-kabels, beschik je op elk kanaal over een ‘8-band equalizer’ en meerdere ‘auxilaries’ per instrument. Dit biedt een goed overzicht op het gewenste volumecontrast tussen de verschillende instrumenten/inputs en zorgt voor een handige flow voor de verdere opbouw en samenstelling van de track. 
Met een DAW (=Digital Audio Workstation) kan je het geheel dirigeren vanaf je computer. Alle signalen worden door een audo-interface opgevangen en de DAW (bv. Ableton, FL-Studio,…) doet de rest. Ook in de DAW kan je de sounds naar hartenlust verder moduleren. Al kiezen veel artiesten tegenwoordig voor de warmere klank van ‘analog sound processing’ (=zonder DAW). De idee dat alle elektronische muziek met een computer gemaakt wordt, is bij deze dus voorbijgestreefd. 
Een wirwar van ‘patch cables’. Elke patch is uniek en de mogelijkheden zijn eindeloos. De creatieve en artistieke aanpak scheidt hier het kaf van het koren. 
De ‘Chorus Echo RE501’ van Roland doet hier zijn dienst in de patch die Jens creëerde. Een voorbeeld van hoe je de sound een extra dimensie kan geven door middel van patching. 
Door middel van deze line-kabels worden de instrumenten verbonden met de mixtafel. 
Een oerdegelijke studio vraagt uiteraard om een oerdegelijk geluidssysteem. Deze monitors van Neumann (Klein und Hummel) zijn uniek in hun soort. Dankzij enkele connecties wist de jonge clubeigenaar een exemplaar te strikken. Deze Neumans kunnen frequenties aan waar andere systemen niet eens bij in de buurt komen. Dit vertaalt zich ook in het prijskaartje, samen zijn ze goed voor de waarde van een mooie gezinswagen. 
Het volgende pronkstuk van de studio is de audio-interface of geluidskaart. De ‘Antelope Audio Orion 32’ verwerkt al het inkomend geluid op ongeziene wijze. Ook is het de allereerste audio-interface met een intern ‘AFC-clocking system’. Dit zorgt ervoor dat alle inputs automatisch met elkaar gesynchroniseerd worden. In een samenwerking met de legendarische Richie Hawtin, werden er van dit ‘testexemplaar’ slechts 5 ontworpen. 
Zowel langs de voor- als achterzijde van de patchbay en audio-interface lopen line-kabels om alles met elkaar te verbinden. 
Line-kabels zijn een must-have in dit soort hardware studio. Ondanks het grote prijsverschil, opteren de meeste producers voor de eerder kostelijke kwaliteitskabels. Die kennen namelijk minder latency of vertraging. Tot slot van rekening heeft de kwaliteit van de line-kabels een grote invloed op de kwaliteit van het eindproduct. 
Na het bezoek aan dit technologisch en muzikaal hoogstandje is het duidelijk dat het professioneel producen van muziek heel wat met zich meebrengt. Al is er naast al het hoogtechnologisch materiaal ook een briljante muzikant nodig om alles in toon te houden. Deze unieke inkijk in het muzikale leven van een ondernemer en artiest spreekt hoe dan ook tot de verbeelding. Tot op de dansvloer!
All pictures by ©Victor Seys
De auteur
