Begin dit jaar zijn wij, mijn papa, zijn vriendin en ikzelf in contact gekomen met de buddy-werking hier in Izegem. Dat houdt in dat we een gezin dat hier terecht is gekomen door onmenselijke omstandigheden, helpen waar nodig. Zo kwamen we bij het gezin van Kebrom en Eden en hun drie kinderen.
De bedoeling van deze werking is dat het gezin zich ten volle integreert. We helpen hen met het bijhouden van papieren, het leren van de taal Nederlands en zorgen ervoor dat de kinderen de nodige extra uitleg krijgen voor hun schoolwerk. Het was voor mij dan ook ‘simpel’ om een onderwerp te kiezen voor SelfLAB online. Wanneer ik zag hoe hard ze hun best deden om zich hier thuis te voelen, vond ik dat ook dit eens belicht mocht worden.
Het was voor mij belangrijk om het gezin eerst goed te leren kennenEmma RooseIk heb gekozen om dit alles in een blog te gieten waardoor ik het zo correct mogelijk kon beschrijven. Het was voor mij belangrijk het gezin eerst goed te leren kennen. Ik ben een aantal keer gewoon binnen gesprongen en met hen gepraat, over van alles. Al heel snel begonnen ze me te vertrouwen en ontstond er een echte band.
Om elkaar beter te leren kennen, heb ik een aantal activiteiten georganiseerd wat heel wat toffe beelden en foto’s opleverde. Ik wou dus niet alleen focussen op tekst in mijn blog, maar alles een beetje visueel duiden aan de hand van filmpjes en foto’s. Samen met mijn papa en de kinderen zijn we gaan spelen in het Wallemote bos hier in Izegem en zijn we gaan wandelen in het bos in Hertsberge. Ze kwamen regelmatig iets eten en ook kerst hebben ze bij ons gevierd.
Het was vooral de verhalen die me het meeste aangrepen. Niet alleen hun kant van het verhaal, ook dat van de buddy’s die alles van heel dicht bij hebben zien gebeuren. Alles is vooral gebaseerd op vertellingen die ze hebben gedaan. Wanneer Eden het verhaal vertelde van haar asielaanvraag kreeg ik een serieuze krop in de keel.
Door met deze mensen samen te werken en mijn hele project op te starten heb ik heel veel van hen geleerd over mensen en het leven. Daarom is het ook niet mijn bedoeling om te stoppen met het project. Ik heb heel wat uren met hen gepraat en doorgebracht en ik vind oprecht dat hun verhaal, hoe zij alles hier beleven en hoe zij het leven in Izegem, België vinden gehoord mag worden.
Op de website van mijn blog kan je alle verhalen, foto’s en video’s bekijken.