Arthur Zwartjes is een 20-jarige filmstudent aan de LUCA School of Arts in Brussel. Erg jong, maar toch al gebeten door camera’s en film sinds hij een tiener was. Net zoals de kunst van het filmaken blijft evolueren, doet Zwartjes dat ook. Als tiener was hij een topturner en als jonge man is hij een filmmaker die gebeten is door de nieuwste technologie in de filmwereld.
‘Het was de kinderdroom van mijn vader’
Die diepgegronde fascinatie met film is gestart bij animatiefilm. Als kind volgde Zwartjes animatielessen in het deeltijds kunstonderwijs. ‘Het is begonnen toen ik voor mijn animatielessen mijn eerste camera heb aangekocht om zelf wat foto’s en video’s te kunnen maken. Ik startte met skatevideo’s en dansvideo’s van mijn vrienden. Ik kreeg de smaak te pakken en maakte in het 6de middelbaar mijn eerste kortfilm. Daarna verliet ik West-Vlaanderen voor Brussel om naar de filmschool te trekken. Ik heb mijn carrière als turner achterwege moeten laten, want ik kon het niet combineren met het pendelen naar Brussel.’
‘Ik heb van mijn eerste tot mijn derde middelbaar sportschool gedaan. Daar deed ik de Sportspecialisatie Gymnastiek, maar eigenlijk wou ik al langer iets in de kunst doen. Dat heeft me altijd geïnteresseerd. De richting die ik wou doen (Digital Arts Film en Entertainment) kon maar pas vanaf het derde middelbaar. Dat heb ik dan ook meteen zonder twijfel gedaan toen het zover was. Het is niet dat gymnastiek me niet interesseert, maar het was eerder de kinderdroom van mijn vader. Hij wou altijd naar de sportschool gaan maar hij mocht niet van zijn ouders. Aangezien de richting die ik wou doen pas kon vanaf het derde middelbaar, dacht ik ergens een compromis te sluiten met hem. Mijn ouders zijn ten slotte altijd mijn grootste fans geweest. Uiteindelijk bleek ik het beste te zijn in tumbling. Toen ik zeventien was zat ik al op B niveau. Zo heb ik brons gewonnen in die categorie op het Vlaams kampioenschap.’
‘Film is zowel mijn hobby als mijn leven geworden’
‘In het LUCA ontdekte ik dat ik net iets liever met camera’s werk dan enkel regisseur ben. Regisseren is eerder alles dirigeren, maar ik ga liever met mijn handen aan het werk. Die grote fascinatie ligt voor mij net bij de camera omdat ik het als een tool zie om licht in verhalen om te zetten. Een camera is een tool die emoties kan losmaken bij mensen. Je neemt ze mee in een verhaal van omgezet licht. Ik vind dat een erg mooi en uniek iets. Natuurlijk sta ik ook gewoon graag op set. Het is altijd een spannend gevoel om iets te creëren met bijzondere mensen. Ik voel mij gewoon helemaal thuis achter de camera. Mijn ultieme droom is om DOP (director of photography) te worden.’
Een camera is een tool die emoties kan losmaken bij mensen.”
Arthur Zwartjes
‘Ondertussen heb ik ook al een hele collectie cameragerief vergaard. Naast mijn digitale camera heb ik ook heel wat lenzen, lichten, statieven en andere spullen in mijn verzameling. Ik heb onlangs zelfs een hele fotostudio gebouwd. Het materiaal daarvan had mijn vader op een veiling gevonden. Tot nu toe is mijn gimbal mijn beste aankoop. Die heb ik nu al bijna twee jaar en ik gebruik hem bijna altijd als ik ergens ga werken. Nu ik erover nadenk weten veel mensen misschien niet wat een gimbal is (lacht). Ik zal het simpel proberen uitleggen: Een gimbal is een apparaat dat met motors een camera level houdt en waarmee je vloeibare bewegingen kan maken. Begrijp me wel niet verkeerd. Technologie is geweldig, maar ik heb nog steeds een voorliefde voor analoge fotografie en film. Maar omdat filmrolletjes niet goedkoop zijn, hou ik het bij twee analoge fotocamera’s waar ik filmrolletjes insteek die ik vind in de kast van mijn oma (lacht).’
Trek aan de schuiver om de foto’s helemaal te zien:
‘Film is zowel mijn hobby als mijn leven geworden. Via sociale media en YouTube blijf ik op de hoogte van de nieuwste technologie. Cameragerief is erg duur dus ik kan het natuurlijk niet allemaal zomaar kopen en uittesten. Wanneer ik de kans dan eens heb om met een nieuwe camera of professionele filmcamera te werken, dan grijp ik die altijd met beide handen. Als ik als videograaf word ingehuurd, dan werk ik meestal met mijn vertrouwde gimbal en Sony camera, alhoewel ik een oog heb op een nieuwe camera, want ik werk al vijf jaar met de camera die ik nu heb.’
Dromen in software
‘Ik zit ondertussen al in mijn 3de jaar film. Afgelopen semester moest ik voor het vak Filmische exploratie een kortfilm maken van ongeveer tien minuten. De opdracht bestond eruit dat we onze eigen stempel als filmmaker verder moesten uitwerken. Alle werken die ik tot nu toe al had gemaakt waren dromerig, dus daar wou ik zeker iets mee doen. Ik nam dus letterlijk het thema ‘dromen’ en begon na te denken. Na een paar keer brainstormen had ik besloten: ik wou een droom in een film gieten. Mijn inspiratie komt altijd een beetje van overal, maar deze keer haalde ik het uit mijn eigen dromen en van YouTube . Een YouTuber was viraal gegaan met een video waarin hij een speciale soort software gebruikte (GauGan van Nvidia) die tekeningen omzet in fotorealistische afbeeldingen. Als je al die tekeningen na elkaar zet dan krijg je een bewegend beeld.’
Ik wou een droom in een film gieten.”
Arthur Zwartjes
Toch was het een lang proces om het programma te kunnen gebruiken. ‘Aangezien het programma niet gemaakt was om video om te zetten naar door AI (artificiële intelligentie) gemaakte tekeningen, moest ik proberen het programma te draaien naar mijn hand. Niemand had dit programma ooit al gebruikt om er een film mee te maken, dus dat was niet zo simpel. Het programma zet ook maar frame per frame om. Dus tekening per tekening. Als je weet dat er gemiddeld 25 frames per seconde zijn als je filmt, is het bijna onmenselijk om dat allemaal met de hand te doen. Die tijd en geduld had ik gewoon niet. Met de hulp van een programmeur hebben we een code uitgeschreven om dat proces te automatiseren.’
‘Voor het visuele aspect had ik de film al helemaal in mijn hoofd en wist ik welke stappen ik moest zetten om de resultaten te krijgen die ik wou. Als ik erop terug kijk, was enkel het begrijpen van die code en het animeren van de kleur-codes het moeilijkste aspect van het hele proces. De film is nog lang niet af, maar ik wil er binnenkort aan verder werken.’
‘Toch heeft het programma volgens mij totaal geen toekomst in de commerciële filmwereld. GauGan is te abstract om het te kunnen gebruiken in een commerciële film, maar dat was ook nooit de bedoeling van het programma. Het dient als een simpele tool om online schilderijen te maken uit simpele tekeningen. Ik heb het programma net gekozen voor zijn vaagheid en hoe het net realisme kan ontwijken. Belangrijk om te weten is dat mijn film geen commerciële film is, maar een experimentele film.’
Dronepiloot in wording
‘Op een avond waren we aan het avondeten en mijn vader vroeg aan mij waarom ik nog niet met een drone gewerkt had. Het was niet dat het me niet interesseerde maar zoals vele studenten zit ik redelijk krap bij kas. Ik kon het gewoon niet betalen. Een paar weken later lag er plots een drone op tafel, en ik toen begon meteen te experimenten. Nu zijn we bijna een jaar later en ik heb de smaak helemaal te pakken. ‘
‘Mijn drone is helaas enkel voor smartphones en daarbovenop komen er nog veel restricties bij. Dat vind ik een beetje jammer. Grotere drones daarentegen zijn dan weer een echte investering en je hebt er een vliegbrevet voor nodig. Je mag met andere woorden niet zomaar overal vliegen zonder een opleiding. Dat wil ik misschien ooit doen, maar het is ook niet het eerste puntje op mijn to-dolijst.’
‘Drones hebben zeker erg veel potentieel. Het wordt hier en daar al gebruikt in de filmwereld maar nog vaker in reclames. Het is veel compacter en efficiënter dan met kranen werken. Het biedt ook in een handomdraai een heel nieuw perspectief. Ik denk niet dat er al drones zijn die grote en zware cinemacamera’s kunnen opheffen. Daar krijg ik een beetje de kriebels van (lacht). Zo’n camera’s zijn duizenden euro’s waard, dus op dat vlak is er zeker nog werk aan de winkel. Ikzelf heb onlangs mijn drone voor het eerst gebruikt voor een reclamejob en ik kijk er zeker naar uit om het meer te doen. Misschien haal ik in de toekomst een brevet om met grotere drones te kunnen vliegen.’
LED-schermen, de toekomst van de filmindustrie
‘Volgens mij zijn LED-schermen de toekomst van de filmindustrie. Het LED-scherm dat in de tv-show de The Mandalorian werd gebruikt, was zodanig goed en efficiënt dat er nu zelfs al kleinschalig gebruik van wordt gemaakt in kleinere producties. De LED-panelen lijken fotorealistisch en ze kosten bakken minder geld. Als je bijvoorbeeld sciencefictionfilms maakt, dan kunnen de kosten al snel oplopen. Ik ben er dus zeker van dit deze technologie meer en meer zal gebruikt worden.’
Kijk hier hoe LED-schermen werken:
De auteur
