Roos Quintijn coördineert al zes jaar het Erasmusprogramma voor de opleiding Journalistiek aan de Arteveldehogeschool. (Foto: Erasmuscoördinator Roos Quintijn over haar job)
Tien jaar geleden heeft Roos Quintijn het aanbod ook gekregen, maar toen heeft ze vier jaar lang de boot afgehouden. Jammer, vindt ze, want haar job als coördinator schenkt haar heel wat voldoening. “Ik dacht altijd dat ik niet taalvaardig genoeg was om zoiets te doen”, zegt ze. “Maar mijn Engels blijkt nu goed genoeg en Frans heb ik niet nodig, want naar Parijs mag ik ook in het Engels corresponderen.”
Quintijn laat op Onderwijsdag zes mensen komen om te spreken over hun Erasmuservaring. Een zevende spreker deelt zijn ervaringen over Zuid-Korea vanuit Vietnam. Zowel de sprekers als het publiek zijn enthousiast.
Quintijn heeft zelf twee kinderen die ook op Erasmus zijn gegaan. Op de vraag waar ze haar kinderen zeker niet naartoe had willen sturen, heeft ze geen antwoord, omdat ze zelf bestemmingen schrapt als ze die niet goed vindt. “Ik had voor volgend jaar Dubrovnic in Kroatië bijna geschrapt omdat iemand me vertelde dat ze maar drie uren les had gehad. Ook al zou Dubrovnic in mijn top drie staan als ik de kans zou hebben om op Erasmus te gaan.” Dubrovnic zit nu nog steeds in het aanbod omdat Quintijn de taken van studenten gecontroleerd heeft. Daaruit blijkt toch dat de opleiding daar op niveau zit.
“Op nummer een van mijn top drie staat Valencia en op nummer drie Milaan, hoewel ik ook Parijs zou overwegen om mijn Frans bij te schaven. De zuiderse bestemmingen zijn altijd al het meest begeerd geweest. Valencia was de allereerste Erasmusbestemming en is nog steeds de populairste bestemming voor de Arteveldehogeschool, maar voor de opleiding waarvoor ik bevoegd ben, is die erg gedaald in populariteit. Dat komt doordat studenten journalistiek daar alleen in het Spaans kunnen studeren, terwijl de Spaanse en Duitse lessen hier zijn afgeschaft. In andere opleidingen kan je daar wel lessen volgen in het Engels.”
“Voor de journalisten in spe die volgend jaar naar het buitenland trekken, is Stirling in Schotland de populairste bestemming. Er is niemand die volgend jaar naar Amsterdam wil en vorig jaar was er niemand voor Utrecht. Het hangt af van jaar tot jaar welke bestemming het minst populair is. Ik weet waarom er niet veel mensen naar Parijs gaan. Het leven is er gewoon te duur. Waarom studenten niet naar Nederland willen, begrijp ik dan weer niet. De hogescholen en universiteiten hebben een mooi programma en de steden zijn ook tof.” Quintijn wil nooit te veel mensen naar dezelfde bestemming sturen. Haar absolute maximum aantal studenten per universiteit is vier. “Anders blijven de studenten in kliekjes zitten en hebben ze geen interactie met de rest.”
Foto en tekst: Kymbra Laemont
Video: Alana Vanden Broucke en Wanne De Rop
De auteur
